نشنال پست (کانادا)
درحالی که سازمان ملل در یکی دو ماه اخیر بارها درباره شرایط انسانی در افغانستان هشدار داده بود، این هفته درقلب کابل جسد هشت کودک را پیدا کردند که از گرسنگی جان باختهاند. این کودکان که همگی زیر 10 سال سن داشتند، اعضای یک خانواده بودند و والدین خود را در جریان رویدادهای اخیر این کشور از دست داده بودند.
کلین زیتونگ (اتریش)
جامعه اتریش همانند بسیاری از کشورهای اروپا به دلایل متعددی دچار شکاف شده است. شکافهایی فرساینده که زندگی را روز به روز دشوارتر میکند. اما اکنون زمان آن است که مردم باهوشتر از قبل باشند و از تاریخ خود درس گرفته و به جای اینکه کشور را دچار ضعف سازد، به اجماع و تفکر جمعی و اتحاد فکر کنند.
پاکستان تودی (پاکستان)
عمران خان که برای شرکت در نشستی اقتصادی به عربستان رفته، در سخنرانی خود به روابط خارجی کشورش پرداخت و ضمن تأکید بر روابط خوب با پکن، به روابط پرچالش کشورش با هند اشاره کرد و گفت اکنون زمان مذاکره برای ایجاد روابطی خوب با دهلی نیست. اختلافات دو طرف بر سر کشمیر رو به افزایش است.
فرضیه توطئه «تلآویو» در تحولات سودان
زهره صفاری/ کمتر از 24 ساعت از آغاز کودتای سودان و بازداشت مقامات دولتی این کشور، در حالی که بسیاری از شهرها به صحنه درگیریهای خونین معترضان و نیروهای ارتش تبدیل و سران نظامی سیبل انتقادات بینالمللی شدهاند، سکوت معنادار اسرائیل توجهات بسیاری را متوجه نقش صهیونیستها در آشوبهای اخیر خارطوم کرده است.
به گزارش «رویترز»، بنا بر اعلام وزارت بهداشت سودان، درگیریها که ساعاتی پس از بیانیه «عبدالفتاح البرهان»، رئیس شورای انتقالی درباره انحلال این شورا، بازداشت مقامات دولتی و اعلام وضعیت اضطراری، آغاز شده است تاکنون 7 کشته و بیش از 140 مجروح بر جای گذاشته و خطوط تلفن و اینترنت نیز در بسیاری از مناطق قطع شده است. شرایط در سودان تا حدی به بحران نزدیک شده است که گفته میشود احتمال برگزاری نشست فوری شورای امنیت پشت درهای بسته بعید به نظر نمیرسد. «کارین ژان پیر»، سخنگوی کاخ سفید در نخستین واکنش آمریکا به این کودتا گفت: «ما اقدامات نظامی سودان را تأیید نمیکنیم و خواهان آزادی هر چه زودتر نخست وزیر و دیگر مقامات این کشور هستیم.» «آنتونی بلینکن»، وزیر خارجه امریکا نیز کودتا را محکوم کرد و گفت: «امریکا بشدت اقدامات ارتش سودان را نقد میکند و خواستار اصلاح فوری شرایط است.» «آنتونیو گوترش»، دبیرکل سازمان ملل نیز با ابراز نگرانی از وقایع سودان گفت: «من کودتای نظامیان در سودان را تأیید نمیکنم. «حمدوک» نخست وزیر سودان و دیگر مقامات باید هر چه زودتر آزاد شوند.»
در همین حال به نوشته «فرانس پرس»، «سرگئی لاوروف»، وزیر خارجه روسیه با انتقاد از ضعف دولت انتقالی، نسبت به مداخلات خارجی در این کشور هشدار داد و گفت: «دیدگاه روسیه درباره وقایع اخیر سودان با امریکا و دیگر بازیگران بینالمللی یکسان نیست. روسها منافع مهمی در سودان دارند.»
انتقاد معنادار اسرائیل از امریکا
در حالی که نخست وزیر سودان تنها عامل سنگاندازی در پیشروی توافق عادیسازی روابط با اسرائیل به شمار میرفت، صهیونیستها بدون اظهار نظر رسمی درباره وقایع اخیر، از شرایط سودان خرسند به نظر میرسند. شرایط به گونهای است که برخی رسانههای عبری حتی از تلاشهای پشت پرده صهیونیستها برای رقم خوردن این کودتا نیز خبر دادهاند.
در عین حال اما موضع انتقادی امریکا و تهدید به قطع کمکهای 700 میلیون دلاری ایالات متحده به سودان، آن هم در شرایطی که دولت «جو بایدن» یکی از پلهای ارتباطی توافق عادی سازی روابط اسرائیل با سودان به شمار میرود، خشم مقامات صهیونیستی را برانگیخته است. به نوشته روزنامه «اسراییل هیوم»، یک مقام رژیم صهیونیستی در مصاحبه با این روزنامه اعلام کرد: «اگر امریکا بخواهد طرف کسی را بگیرد، آن فرد نخست وزیر بازداشتی سودان نخواهد بود. همان طور که اسرائیل نیز باید حامی ارتش و ژنرال «عبدالفتاح برهان» باشد. این کودتا غیرقابل اجتناب بود چراکه نخست وزیر سالها با ارتش اختلافاتی داشت و مشخص بود که بزودی به این نقطه میرسد. سودان هرگز طعم دموکراسی را نچشیده است. با این حال اگر امریکا بخواهد انتخابی داشته باشد، بدون شک «برهان» در تقویت منافع امریکا و اسرائیل مؤثرتر خواهد بود. از طرفی «برهان» فرمانده قدرتمندی است و با وقایع اخیر احتمالاً میتواند ثبات را که مهمترین فاکتور در منطقه است، برای سودان به ارمغان آورد.» این موضع در حالی از سوی اسرائیل مطرح شده است که سودان از جمله کشورهایی است که پای میز مذاکره برای توافق عادی سازی روابط با اسرائیل قرار گرفته اما برخلاف سه کشور دیگر هنوز اقدام رسمی برای افتتاح سفارتخانه اسرائیل نداشته است.
نقشهکشی «بن سلمان» برای قتل «ملک عبدالله»
گروه جهان/ سه سال بعد از قتل «جمال خاشقجی»، روزنامهنگار منتقد پادشاهی ریاض در کنسولگری عربستان در استانبول، نام «محمد بن سلمان» یک بار دیگر با کلمه «قتل» پیوند خورد و یک مقام ارشد امنیتی سابق عربستان مدعی شد، ولیعهد این کشور زمانی نقشه قتل «ملک عبدالله» پادشاه وقت را در سر داشته است.
به گزارش روزنامه بریتانیایی «گاردین»، «سعد الجابری»، که از مشاوران نزدیک به «محمد بن نایف» ولیعهد سابق عربستان بوده، سال 2017 بعد از دستگیری «نایف» از عربستان گریخت و اکنون در کانادا زندگی میکند.
او در مصاحبهای با برنامه «60 دقیقه» شبکه خبری «سی بی اس»، مدعی شد: «در جریان دیداری که بن سلمان با نایف در سال 2014 داشت، شنیدم که به نایف گفت که میخواهم یک حلقه سمی از روسیه بیاورم و به دست کنم و بعد کافی است با ملک عبدالله دست دهم و دیگر کار تمام شود.» «الجابری» تأکید کرد هدف ولیعهد کنونی عربستان بر تخت نشاندن پدرش بود. وی همچنین با تأکید بر اینکه ویدیویی از این دیدار در اختیار دارد، تأکید کرد اگر روزی برایش اتفاقی افتد، این ویدیو منتشر خواهد شد.
«الجابری» سپس از فشارهای «محمد بن سلمان» بر خود سخن گفت و مدعی شد که ریاض به دلیل اطلاعات فراوانی که وی در دست دارد، نقشه قتل او را نیز همچون «خاشقجی» داشته است. ادعایی که پیشتر جزئیات آن را در اختیار کانادا و امریکا قرار داده بود ولی برای اولین بار بود که شخصاً در یک رسانه بیان میکرد.
گفت: «میدانم بن سلمان روزی مرا خواهد کشت، زیرا او تا زمانی که مرا مرده نبیند راحت نمیشود.»
«الجابری» در این مصاحبه همچنین خبر داد که حاکمیت عربستان دو فرزند وی، «سارا» و «عمر» را بازداشت کرده تا از آنان به عنوان ابزاری برای بازگرداندن او به عربستان و از بین بردنش استفاده کند. از همین رو به نظر میرسد وی در تلاش است به وسیله این مصاحبه حاشیه امنیتی برای خود و خانوادهاش ایجاد کند.

حالا که مرکل بازنشسته میشود
اروپا به یک رهبری گروهی نیاز دارد
هلن تامپسون / تحلیلگر نیویورک تایمز
مترجم: وصال روحانی
در 15 سال اخیر یک زن، آنگلا مرکل بهطور غیررسمی اما به شکل آشکار بر اروپا حکم راند. اما حالا که صدراعظم دیرپای آلمان در آستانه کنار رفتن از کرسی قدرت است، این سؤال بدیهی خودنمایی میکند که چه کسی میخواهد جای او را بگیرد. پرسش اساسیتر این است که آیا چنین فردی اصولاً وجود خارجی دارد؟ شاید امانوئل مکرون و هواداران وی بگویند رئیس جمهوری سالهای اخیر فرانسه صلاحیت این امر را دارد اما واقعیت امر این است که تلاشهای او برای هر چه سیاسیتر و تواناتر کردن اتحادیه اروپا تاکنون ثمر چندانی نداشته است. لابد اولاف شولتز هم که به نظر میرسد جانشین مرکل و صدراعظم جدید آلمان باشد، این حق را برای خود قائل است و شاید ماریو دراگی نخستوزیر ایتالیا هم تصور مشابهی داشته باشد، کسی که ادعا میشود به عنوان رئیس قبلی بانک مرکزی اروپا سهم بسزایی در جلوگیری از سقوط هر چه بیشتر ارزش «یورو» (ارز مشترک کشورهای اروپایی) داشته است. اما همه اینها صرفاً تصوراتی است که اندک زمانی بعد از ورود به ذهن رنگ میبازند.
واقعیت امر این است که به سبب رقابت حاد و فزاینده بین امریکا و چین و جهتگیریهای سیاسی کاملاً ناهمسو از سوی اکثر کشورهای اروپایی، اینک با قارهای طرف هستیم که برخلاف زمان جولان مرکل، قابل اداره توسط یک فرد واحد نیست. مرکل نیز فقط زمانی به قدرت کامل رسید که بحران موسوم به «یورو زون» در سال 2010 حادث شد و چنان قیمت کالاها را در سطح اروپا بالا برد که فقط مرکل به عنوان حاکم اول کشوری که شکوفاترین صنایع را داشت، توانست با سوار شدن بر آن موج، اداره اوضاع را در دست گیرد و منجی اروپا به نظر برسد. او در 10 سال بعدی نیز حلال همه مشکلاتی جلوه میکرد که به سبب تحکمهای امریکا برای اروپا ایجاد میشد و روسیه هیچ برهان قانعکنندهای را برای ورود به آن ماجراها پیش روی خود نمیدید.
مکرون در سال 2019 کوشید با میانجیگری بین دولتهای متخاصم مقدونیه و آلبانی، نقشی مرکلوار را ایفا و سهم این زن مبتکر آلمانی را در فرایندهای مثبت اروپایی کمرنگ کند ولی روابط این دو کشور هرگز مساعد نشد و شکست دیگری برای مرد اول الیزه شکل گرفت. مرکل حتی در سوق دادن کل اروپای غربی به سوی چین و معامله با این غول شرق آسیایی هم موفق بود و این امر همزمان با به قدرت رسیدن جو بایدن لغزان در کاخ سفید تکوین یافت و به سایر قدرتهای غربی نشان داد که راه درست طرف شدن با چینیها، نه نفی آنان بلکه کنار آمدن با نقاط قوت آنها و بهرهگیری حداکثری از این روند است.
اینک که مرکل 68 ساله به دوران بازنشستگیاش پا میگذارد و تیرهای به خطا رفته مکرون غیرقابل شمارش شده و هیچ دولت مستقل و قدرتمند دیگری در غرب یا شرق قاره سبز توان اداره اروپا را به تنهایی ندارد، تنها راه حل سپردن غیررسمی چنین کاری به چند دولت بالنسبه تواناتر و انجام این مهم از طریق یک کار گروهی بین آنها است. البته تأمین این «رهبری جمعی» و انتخاب لیدرهایی که دیدگاههایشان کاملاً از یکدیگر دور نباشد، کار بسیار سختی است اما نرفتن به این سمت و سو و بیتفاوت ماندن، قارهای را خواهد ساخت که بدون یک هسته مرکزی و یک رهبری توانا مایه قدرت گرفتن بیشتر روسها و حتی زورگویی یک امریکای تضعیف شده توسط جو بایدن به کل اروپاییها خواهد شد و این بحرانی بزرگتر از تمام تشنجهای 30 سال اخیر اروپا خواهد بود.
منبع: NewYork Times
پایان بحران در روابط ترکیه با غرب
سفارتخانههای 10 کشور غربی که ترکیه قصد اخراج سفرایشان را داشت، در پیامهایی که رسانههای ترکیهای از آنها به عنوان عقبنشینی این سفارتخانهها یاد کردند، تعهد خود را به عدم مداخله در امور داخلی ترکیه اعلام کردند.
به گزارش ایسنا، به نقل از رویترز این پیامها حاوی توضیحاتی بوده که مورد استقبال رجب طیب اردوغان قرار گرفته است. از سوی دیگر خبرگزاری فرانسه نیز در گزارشی آورده است که رجب طیب اردوغان انتشار پیامهای تازه از سوی سفارتخانههای غربی را نوعی «عقبنشینی» میداند. این بیانیهها تقریباً همزمان با ورود اردوغان به نشست کابینه که به بحث درباره اخراج ۱۰ سفیر غربی اختصاص داشت، در شبکه اجتماعی توئیتر منتشر شد. اردوغان در واکنش به این پیامها گفته است: «کسانی که مهربانی ترکیه را ضعف قلمداد میکنند، تا زمانی که به اشتباهشان اعتراف نکنند، پاسخ شایسته را دریافت خواهند کرد».
میانمار از «آ.سه.آن» بازماند
سران کشورهای جنوب شرق آسیا دیروز سهشنبه اجلاس سالانه خود را بدون حضور رهبر نظامیان میانمار برگزار کردند.
به گزارش ایرنا به نقل از شبکه خبری آسیا، برگزاری اجلاس آ.سه.آن بدون حضور رهبر نظامی میانمار یک اقدام نادر برای این گروه منطقهای است. بر پایه این گزارش، جو بایدن رئیس جمهوری امریکا از طریق ارتباط ویدیویی در جلسه شرکت میکند. برونئی میزبان اجلاس آ.سه.آن اعلام کرده که این گروه یک نماینده غیرسیاسی را از کشور میانمار دعوت خواهد کرد اما اعلام نشده است که این نماینده چه کسی خواهد بود. وزارت امور خارجه میانمار دوشنبه شب تلویحاً اعلام کرد که کرسی میانمار در اجلاس آ.سه.آن خالی خواهد بود. دولت نظامی میانمار همچنین اعلام کرد که این کشور روند لازم را مطابق منشور آ.سه.آن برای حل مناقشه درباره مشارکت این کشور در اجلاس آسهآن دنبال خواهد کرد.

خاطرات یک دیپلمات
روایت گمشده
فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری
تأکید اسد بر ایده بنیادین سوریه
مقاله مجله الوسط، ایدههایی را در برمیگرفت که به معنای این بود که اسد اختلاف در زمان رسیدن به توافق بین اسرائیل و هیأتهای عربی را میپذیرد، مادامی که هدف پایانی مذاکرات، تحقق صلح فراگیر است. مطابق مطالب مقاله، اسد همچنین با اشاره به اینکه عربها رسیدن به این توافقهای را تدبیر میکنند، ظهور یک جریان قوی در افکار عمومی اسرائیل را در حمایت از صلح میستود.
من در گفتوگوی سیل با اسد حضور نداشتم، اما رئیسجمهوری پس از انتشار مقاله گفت، اگر چه بسیاری از آنچه سیل به او نسبت داده را نگفته است، اما به آن اعتراض نخواهد کرد، تا ببیند واکنشها به آن چه خواهد بود؟ منظور رئیسجمهوری از گفتههایش به سیل [درباره پذیرش مشروط اختلاف در زمان رسیدن به توافق میان اسرائیل و هیأتهای عربی]، این بود که هر توافقی میان طرفهای عربی مذاکرات، با اسرائیل میبایست به تأیید مشترک هیأتهای عربی دیگر برسد. این موضع، به اندازه کم اما دقیقی با آنچه سیل از قول او نوشته، متفاوت بود. اگر چه ایدهای که سیل هم منتشر کرده بود، «صلح کامل در برابر عقبنشینی کامل» بود.
این ایده بنیادین سوریه بود که در چهارچوب هماهنگی مشترک بین ما و کشورهای همجوار فلسطین اعمال میشد. نوشتههای برخی نویسندگان اسرائیلی را در تحلیل این گفتوگوی اسد خواندم. درون مایه برداشتهای آنها درست بود، اما خوانش آنها از مقاله سیل در موضوع امکان جداکردن روندهای مذاکراتی، با تفسیر و تأویلهای خودشان آمیخته بود. رئیسجمهوری اسد گفته بود، همزمانی به این معنا نیست که در یک لحظه توافقنامهها امضا شود بلکه به این معنا است که برای تحقق صلح فراگیر، همه این توافقنامهها با هم مرتبط است. برای پیشگیری از هرگونه تأویل نادرست از مقاله سیل، همان زمان اظهار نظری کردم که بهصورت غیر مستقیم مطالب منتشره از سوی سیل را نیز تصحیح میکرد: «صلح کامل بدون عقبنشینی کامل در همه روندها و جبههها» در کار نخواهد بود.
حمله مسلحانه به نمازگزاران در شمال غرب نیجریه
تیراندازی افراد مسلح ناشناس به نمازگزاران مسجدی در شمال غرب نیجریه 18 کشته و 20 مجروح بر جای گذاشت. به گزارش تسنیم ،به نقل از رویترز، ضاربان مسلح در پی این قتل عام در استان النیجر، 10 نفر را ربوده و به مکانی نامعلوم انتقال دادهاند. گفته می شود هنوز هیچ گروهی مسئولیت این جنایت را برعهده نگرفته است. این در حالی است که مناطق شمال غربی نیجریه بارها شاهد حملات مسلحانه بوده و صدها نفر از ساکنان کشته و ربوده شدهاند. گروه تروریستی بوکوحرام کنترل تعدادی از مناطق استان النیجر را برعهده دارد و به ساکنان محلی در ازای جذب جوانان برای جنگ با دولت، رشوههای مالی پرداخت میکند.