کوریا تایمز (کره جنوبی)
شرکت‌های بزرگ کره جنوبی در نشست اخیر با امریکا، در راستای تقویت قدرت هسته‌ای خود، سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای انجام دادند. در این نشست سه روزه، «یون سوک یول» و همتای امریکایی‌اش «جو بایدن» با تأکید بر همکاری‌ها در حوزه اتمی، توافق اقتصادی مشترک میان دو کشور را در اولویت اقدامات خود قرار دادند.

گالف تایمز (قطر)
وزارت خارجه فلسطین از جامعه بین‌المللی خواست سازمان‌های تروریستی صهیونیستی را در لیست سیاه قرار دهند و نام این سازمان‌ها را به فهرست تروریست‌های خارجی اضافه کنند و با یادآوری وقایع و تعرض صهیونیست‌ها به مقدسات فلسطین، مجوز ورود آنها به کشورها را لغو و همکاری‌های تجاری را نیز با این ارگان‌ها قطع کنند.

واشنگتن پست (امریکا)
کاخ سفید برای پیشگیری از تأثیرات تورم بالای امریکا بر سیاست، نمایشی تمام‌عیار را به راه انداخته و «جو بایدن» برای نشان دادن دغدغه دولت برای حل مشکلات مردم، علاوه بر آنکه با جرومه پاول، رئیس شورای عالی خزانه‌داری ایالات متحده در اتاق بیضی دیدار کرد، گزارشی راهبردی را در این زمینه در وال استریت ژورنال به چاپ رسانده است.

لاله مهرزاد/ «ما باید به نژادپرستی سیستماتیک در امریکا خاتمه دهیم»؛ این اظهاراتی بود که «جو بایدن» 11 ژوئن 2020 (22 خرداد 1399) 6 ماه پیش از انتخابات ریاست جمهوری در گرماگرم کمپین‌هایش در حمایت از رنگین پوستان امریکایی بیان کرد. اما اکنون درست دو سال پس از آن زمان، رسانه‌های امریکایی فاش کرده‌اند، 21 کارمند سیاه‌پوست کاخ سفید به خاطر شرایط کاری نابسامان خود، مجبور به استعفا و کناره‌گیری از شغل خود شده‌اند.
به گزارش سایت مجله امریکایی «پولیتیکو» که افشاگر روند جدایی سیاه‌پوستان از کاخ سفید است، این افراد که تعداد زیادی از آنان را زنان تشکیل می‌‌دهند، در 16 ماهی که از شروع کار «جو بایدن» در کاخ سفید می‌‌گذرد، از کار کناره‌گیری کرده‌اند و به سندرومی در کاخ سفید دامن زده‌اند که با الهام از برگزیت و خروج انگلیس از اتحادیه اروپا به «بلکزیت» (Blaxit) معروف شده است. اندک سیاه‌پوست‌هایی هم که هنوز از کار خود کناره‌گیری نکرده‌اند، می‌‌گویند نمی‌دانند چرا هنوز در این کاخ سراسر نژادپرستی مانده‌اند. آنها در توصیف شرایط کاری خود گفته‌اند از کمترین حمایت‌ها برخوردارند و شانس زیادی برای ترفیع کاری خود نمی‌بینند.
 
آغاز موج بلکزیت
بنابر این گزارش، در ابتدای شروع به کار «بایدن»، سیاه‌پوستانی که جذب کار در کاخ سفید شدند، با توجه به شعارهای رئیس جمهوری امریکا چه در ایام انتخابات و چه بعد از راهیابی به کاخ سفید، بسیار خوشبین بودند که شرایط کاری راحتی داشته باشند. اما اولین موج جدایی آنان از محل کار خود، در ماه دسامبر یعنی اواخر پاییز سال گذشته آغاز شد؛ زمانی که «سیمونه سندرز»، مشاور ارشد «کاملا هریس»، معاون اول رئیس جمهور امریکا خبر داد، از سمت خود کناره‌گیری می‌‌کند. در مدت کوتاهی بعد از استعفای «سندرز»، «تینا فلورنوی»، «اشلی اتین» و «وینسنت اوانس» دیگر مشاوران «هریس» که همچون خود او رنگین پوست بودند، از تیم کاخ سفید جدا شدند. پس از آنها «سدریک ریچموند»، رئیس روابط عمومی کاخ سفید نیز از کار خود کناره گرفت و این روند با استعفای نفرات بعدی ادامه یافت.
این استعفاها که شاید بهتر باشد آنها را فرار از کاخ سفید بدانیم، باعث نگرانی ناظرانی شده است که تنوع نژادی در رده‌های دولتی از دغدغه‌هایشان بوده است. در همین ارتباط «اسپنسر اورتون»، رئیس مرکز مشترک مطالعات سیاسی و اقتصادی که تنوع نژادی در دولت امریکا را پیگیری می‌‌کند، می‌‌گوید: «درباره روند استعفای سیاه‌پوستان از کاخ سفید شنیده‌ام و نگران این مسأله هستم، زیرا 22 درصد رأی‌دهندگانی که در انتخابات 2020 به جو بایدن رأی دادند، سیاه‌پوست بودند. بنابراین لازم است کارمندان سیاه‌پوست نه فقط برای پست‌های میانی و ارشد استخدام شوند که از آنها در تصمیم‌گیری‌های مهم و سیاستگذاری‌ها نظرسنجی شده و دیدگاه‌های آنها لحاظ شود تا به این اطمینان برسند که برای پیشرفت فرصت‌های لازم در اختیار آنها قرار می‌‌گیرد.
در همین ارتباط یکی از مقامات کاخ سفید مدعی شده است، حدود 14 درصد از کارکنان فعلی کاخ سفید سیاه‌پوست هستند. او همچنین مدعی شد انتظار می‌‌رود با استخدام سیاه‌پوست‌های جدیدی این رقم به 15 درصد برسد. «کارین پی‌یر»، سخنگوی سفیدپوست کاخ سفید نیز گزارش «پولیتیکو» را رد  و اعلام کرده: «بایدن و دولت او کاملاً مفتخر هستند که دولتی با تنوع نژادی بالا دارند. ضمن اینکه کارکنان سیاه‌پوست نسبت به کارکنان سفیدپوست ارتقای بیشتری گرفته‌اند.» او همچنین مدعی شده کسانی که استعفا داده‌اند، به خاطر دلایل شخصی استعفا داده‌اند و نه شغلی، اما این ادعاها قابل اثبات نیست.
 
چرایی استعفای سیاهان
هرچند طبیعی است که دولت‌ها در طول کار خود با استعفاهای زیادی که ناشی از دلایل مختلف هستند، روبه‌رو باشند. اما تعداد زیاد سیاه‌پوستانی که در دولت «بایدن» استعفا داده‌اند، نشان می‌‌دهد چیزی بیش از دلایل شخصی در تصمیم آنها دخیل بوده است. در همین ارتباط 3 کارمند سیاه‌پوست کاخ سفید که در حال حاضر نیز در سمت‌های خود هستند و به همین دلیل حاضر به افشای نامشان نشده اند، گفتند که بلکزیت باعث شده روحیه رنگین پوست‌ها در کاخ سفید آسیب ببیند و باعث مشکلاتی برای آنها شود. آنها همچنین اذعان داشتند که در شغلی که دارند کمتر از طرف رؤسای خود حمایت می‌‌شوند و به نظر نمی‌رسد فرصت چندانی برای ارتقای شغلی داشته باشند. یکی از آنها به «پولیتیکو» گفته است: «ما اینجا هستیم و کارهای زیادی انجام می‌‌دهیم. اما تصمیم گیرنده نیستیم و هیچ مسیر واقعی را برای اینکه در جایگاهی قرار گیریم که بتوانیم در امور مختلف تصمیم‌گیری کنیم، پیش روی خود نمی‌بینیم. هیچ بازخورد واقعی برای کارهایمان دیده نمی‌شود.»
به گفته برخی از کسانی که استعفا داده‌اند، مسأله حقوق هم یکی از مسائلی است که برای کارمندان سیاه‌پوست آزاردهنده است. به طور سنتی حقوق‌ها در کاخ سفید پایین است و بنابراین برای کارمندان سیاه‌پوست کاخ سفید که اغلب از خانواده‌های فقیر هستند، میزان درآمدشان در این شغل در شهری که هزینه‌های زندگی در آن بسیار بالاست، پاسخگوی نیازهایشان نیست.
اما به نظر می‌‌رسد این استعفاها باعث نگرانی سیاه‌پوست‌هایی که هنوز در کاخ سفید هستند، شده است. زیرا آنها اکنون این نگرانی را دارند که جمعیت آنها که همواره در اقلیت بوده، کوچک و کوچک‌تر شده و در نتیجه قدرت بیان خود را به طور کامل از دست بدهند.
همه اینها در حالی است که بایدن به محض ورود به قدرت متعهد شده بود که دولت او مثل امریکا با تنوع نژادی بالا به نظر برسد. او در ابتدای کارش به وعده خود عمل و طیف رنگارنگی از نژادهای مختلف را در دولت وارد کرد و از جمله با دادن سمت معاون اول رئیس جمهور، قاضی دادگاه عالی و سخنگوی دولت و... به رنگین پوست‌ها تلاش کرد نشان دهد به وعده‌های خود پایبند بوده است. اما او نتوانست در شغل‌های مربوط به سطوح پایین‌تر که کمتر در معرض دید رسانه‌ها هستند، این تعهد را حفظ کند و در شغل‌های میانی خبری از سیاه‌پوستان نیست و اگر هم کسی بوده، استعفا داده است.

زهره صفاری/ سیر صعودی قیمت کالاهای اساسی و مواد غذایی در اروپا برای هفتمین ماه پیاپی رکورد تلخی را به ثبت رسانده است؛ شرایطی که به باور کارشناسان علاوه بر اتحادیه اروپا، انگلیس و امریکا را نیز تحت تأثیر قرار داده و به‌طور مثال بنا بر آخرین گزارش سازمان آمار ملی بریتانیا، افزایش نرخ غذاهای ارزان مانند ماکارونی و برنج در این کشور، سبد خانوارها را خالی‌تر از گذشته کرده است. به گزارش «میرر»، خانوارهای بریتانیایی در حالی با افزایش 30 مورد مواد غذایی، برای تأمین وعده‌های غذایی خود دچار بحران شده‌اند که نرخ انرژی، بنزین و گازوییل نیز رشدی بی‌سابقه داشته که نتیجه آن اولویت‌بندی هزینه‌ها و حذف بسیاری از مواد غذایی از فهرست خرید مردم عادی و کاهش وعده‌های غذایی برای خانواده‌های فقیر شده است.
این شرایط تنها برای بریتانیا نیست بلکه رشد تورم بر اقتصاد اکثر کشورهای بزرگ اروپا در چند وقت اخیر تأثیر داشته است به طوری که نرخ تورم سالانه آلمان در ماه مه با رشدی 8 درصدی روبه‌رو شده، فرانسه رکورد 5.8 درصد را زده و نرخ خرید برای مشتریان اسپانیایی در یک ماه از 8.1 درصد به 8.5 درصد افزایش را نشان داده است.
اوکراین تنها دلیل بحران نیست
برخی کارشناسان وقوع بحران اوکراین را در افزایش قیمت انرژی و مواد غذایی اثرگذار می‌دانند چراکه به باور تحلیلگران «میرر»، روسیه و اوکراین تأمین کننده حدود 80 درصد روغن آفتابگردان و 30 درصد گندم جهان به شمار رفته و از تولید‌کنندگان بزرگ کودهای شیمیایی برای مزارع بودند، در این شرایط وقوع جنگ این بازار را مختل کرده و با توجه به سیر تأمین گران‌تر کودها توسط کشاورزان، نرخ مواد غذایی نیز به تبع آن بالاتر رفته است. با وجود این نظریه اما «مارتین پنر»، سخنگوی بخش غذای سازمان ملل با بررسی تأثیر جنگ در بحران غذا، ضعف سیستم‌های کارآمد دولت‌ها را مهمترین دلیل وضعیت فعلی جهان می‌داند: «اگر جنگ اوکراین ادامه داشته باشد ما با ناامنی غذا برای بیش از 323 میلیون نفر مواجه خواهیم بود، آن هم در شرایطی که تنها 48 میلیون نفر در لبه پرتگاه قحطی و گرسنگی هستند. اما این شرایط اسفناک پیش از وقوع نبرد اوکراین هم بوده و حالا بحران نظامی در شرق اروپا، اثر وضعی آن را به شکلی هولناک بروز داده است. این در حالی است که اقتصاد بسیاری از کشورها پس از خروج نسبی از دوران شیوع کرونا با چالش‌های بسیار همراه است و نمی‌توان از آنها توقع تأمین و تقویت خزانه مالی مراکز حقوق بشری را داشت. در عین حال اگر دولت‌ها در همین برهه، وارد میدان نشوند معضلات بزرگتری پیش رو خواهند داشت. ضمن اینکه مروری بر وقایع تاریخی نشان می‌دهد بحران غذا، کشورها را به سمت بی‌ثباتی سیاسی کشانده و آتش جنگ‌ها را در سراسر جهان و بویژه اروپا شعله‌ورتر خواهد کرد.» همزمان به نوشته «سی‌ان‌بی‌سی»، «کویین ماکسیما»، نماینده ویژه سازمان ملل نیز هشدار داد: «افزایش هزینه مواد غذایی همزمان با بحران رو به افزایش انرژی، در درجه اول بسیاری از خانوارها را وادار خواهد کرد برای زنده ماندن وعده‌های دوگانه و سه‌گانه غذایی خود را تا یک وعده کاهش دهند و فقر در میان خانوارها ریشه دارتر شود.»
سایه فقر بیخ گوش اروپا
مادر سه کودک در کنت انگلیس مدعی است افزایش نرخ مواد غذایی در اتحادیه اروپا و بریتانیا سبب شده به رغم شاغل بودن خود و همسرش   تنها قادر به تأمین یک وعده غذا برای سه فرزندشان باشند. این در حالی است که فرزندان آنها در سهمیه دریافت غذای رایگان در مدرسه قرار ندارند و همین امر سبب اعتراض آنها است. به نوشته «بی‌بی‌سی»، این بحران جدید در بریتانیا در حالی رو به وخامت است که در حال حاضر از هر 5 دانش‌آموز یک نفر غذای رایگان دریافت می‌کند و معلمان بریتانیایی خواستار افزایش این سهمیه هستند.
در همین حال به نوشته ایرنا، «مارین لوپن»، رهبر حزب راست تندروی مجمع ملی فرانسه نیز نسبت به تسری این بحران به کشورش و تصمیمات ضدروسی اتحادیه اروپا هشدار داد: «تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه روسیه تبعات فاجعه باری بر قدرت خرید فرانسوی‌ها خواهد
داشت.»
پاپ فرانسیس نیز با انتقاد از دولت‌ها، ممنوعیت صادرات گندم را محکوم کرده و درخواست کرد: «از گندم به عنوان سلاح جنگی بهره نبرید. این شرایط بسیار نگران کننده خواهد بود چراکه زندگی بسیاری از مردم به آن وابسته است.»

ولیعهد جوان عربستان سعودی برنامه سفر به آنکارا در ماه جاری میلادی را به دلیل بیماری پدرش به تعویق انداخت.
به گزارش «فارس» به نقل از خبرگزاری «رویترز»، «مولود چاووش اوغلو»، وزیر خارجه ترکیه با اعلام تعویق سفر «محمد بن سلمان» به ترکیه گفت: «در حال حاضر در تلاشیم تا با «فیصل بن فرحان»، وزیر خارجه سعودی، زمان جدیدی برای این سفر تعیین کنیم.»
بنا بر گزارش وبگاه «الخلیج آنلاین»، در شرایطی که ترکیه، بهبود روابط با ریاض را در دستور کار قرار داده است، «ابراهیم کالین»، سخنگوی ریاست جمهوری ترکیه اعلام کرد: «گرچه سفر ولیعهد عربستان در روز 4 خرداد به دلیل بیماری پدرش به تعویق افتاده است اما امیدواریم این سفر طی روزهای آینده انجام شود.»
برخی رسانه ها بر سفر دوره ای بن سلمان به ترکیه، یونان، قبرس، اردن و مصر خبر داده بودند.

دومین زن خبرنگار و فعال رسانه‌ای کمتر از ۲۰ روز بعد از شهادت شیرین ابوعاقله، به ضرب گلوله نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی در شمال شهر «الخلیل» در کرانه باختری رود اردن به شهادت رسید.
به گزارش ایرنا به نقل از پایگاه خبری فلسطین الیوم، «غفران وراسنه» دختر 31 ساله فلسطینی صبح دیروز در ورودی اردوگاه «العروب» در شمال شهر الخلیل به شهادت رسید. در همین ارتباط، جمعیت هلال احمر فلسطین اعلام کرد که نظامیان اشغالگر به مدت 20 دقیقه اجازه امدادرسانی به این دختر فلسطینی را ندادند اما در نهایت، وی تحویل نیروهای هلال احمر فلسطین شده و به بیمارستان منتقل شد ولی به علت دیر رسیدن و شدت جراحت وارده در بیمارستان به شهادت رسید.گروه‌های مقاومت فلسطین اقدام رژیم صهیونیستی را در به شهادت رساندن زنان خبرنگار محکوم کردند.

ترکیه
رئیس جمهور ترکیه برخی کشورهای عضو ناتو را حامی تروریسم  خواند و گفت: ناتو یک سازمان امنیتی است نه سازمانی برای حمایت از گروه‌های تروریستی. گروه‌های تروریستی تنها از حمایت فنلاند و سوئد برخوردار نیستند بلکه آلمان، فرانسه و هلند نیز از آنها حمایت می‌کنند.

فلسطین
در سایه بحران ائتلاف دولتی در اسرائیل، روزنامه یدیعوت آحارونوت از تماس‌های محرمانه میان افراد نزدیک به حزب لیکود به رهبری نتانیاهو با گیدئون ساعر، رئیس حزب «تیکفا حداشا» برای تشکیل دولت جدید خبر دادند.

کره شمالی
کره شمالی همزمان با اینکه مدت‌هاست برای توجیه توسعه اتمی خود به منظور تقویت دفاع شخصی‌اش تلاش کرده،  اعلام کرد، درس لازم را از کشورهایی که برای تسلیم بازدارندگی جنگی‌شان فریب امریکا را خوردند، گرفته است.

امریکا
در تیراندازی در دانشگاه «خاویر» در نیواورلئانز ایالت لوئیزیانا سه نفر زخمی شدند و فرد مهاجم هم دستگیر شد.

مراکش
مراکش پس از سرمایه‌گذاری در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر، در حال بررسی استفاده از انرژی هسته‌ای برای تأمین نیازهای برق خود است.

سوئیس
دولت برن درخواست دانمارک برای ارسال نفربرهای زرهی ساخت سوئیس به اوکراین را با استناد به سیاست بی طرفی خود مبنی بر عدم تأمین سلاح برای مناطق درگیری وتو کرد.

گیدئون لوی، تحلیلگر سیاسی
مترجم: وصال روحانی
آینده سیاه اسرائیل بیش از هر چیزی در رفتار و افکار خود اسرائیلی‌ها نمود دارد. آنها پیوسته از خود می‌پرسند که آیا اصولاً آینده‌ای برایشان متصور است یا خیر و 20 یا 50 سال بعد و حتی بسیار زودتر از آن وجود خارجی خواهند داشت یا نه. حتی یک اسرائیلی را نمی‌یابید که بداند رژیمی که از آن تابعیت می‌کند، به کدام سو در حال حرکت است و همه این ابهام‌ها و تاریکی‌ها ریشه در عملکرد جنایتکارانه خود آنها در دهه‌های اخیر دارد. از هر فرد اسرائیلی بپرسید که اوضاع در 10 سال بعد چطور است قادر به جوابگویی به آن نخواهد بود و صحبت از صلح هم نکنید زیرا رژیم صهیونیستی با کودک‌کشی‌هایش جایی برای صلح و رأفت نگذاشته و مردم جهان را از خود بیزار کرده است.
وقتی مردم را در اسرائیل غرق در این همه ابهام و سرافکنده می‌بینید، به روشنی درمی‌یابید که اعمال نژادپرستانه دولت غاصب صهیونیستی چگونه هر چیز متعلق به امروز و آینده را در تل‌آویو و در افق پیش روی اسرائیلی‌ها ویران کرده و هیچ جای بازگشتی هم باقی نگذاشته است. همه تعلیمات دروغینی هم که به کودکان اسرائیلی در مدارس این رژیم داده می‌شود، ریای محض و عوام‌فریبی آشکار است و در حالی آینده‌ای طلایی به آنها نوید داده می‌شود که جامعه جهانی چشم دیدن این رژیم را ندارد و تقریباً همه کشورها مجاب شده‌اند که آتش‌افروز اصلی در خاورمیانه، رژیم صهیونیستی است و تا این نژادپرستان از صفحه هستی پاک نشوند، غرب آسیا به آرامش نخواهد رسید و التهاب از جهان رخت برنخواهد بست.
از هر شهروند سرزمین‌های اشغالی که بپرسید تکلیف شهرک‌سازی‌های غیرقانونی‌شان در نوار غزه چه خواهد شد، جوابی برای آن ندارد زیرا خشم فلسطینی‌های رانده شده از این منطقه را گرداگرد خود حس می‌کند و همین طور ناتوانی دولت تل‌آویو که اگر تا به حال دوام آورده، فقط به سبب حمایت‌های وسیع و بی‌قید و شرط واشنگتن از این رژیم نامشروع بوده است. اگر می‌بینید اسرائیلی‌ها در سال‌های اخیر دائماً در پی یافتن تابعیت دوم و پاسپورت کشورهای دیگر هستند، به این سبب است که در دل مطمئنند نظام غیرقانونی تل‌آویو ماندگاری ندارد و دیر یا زود ریشه‌کن خواهد شد. رجوع مکرر اسرائیلی‌ها به سفارتخانه کشورهایی که در تل‌آویو نمایندگی دارند، به همین منظور صورت می‌گیرد و آنها حتی دست به دامان کشورهای کوچک‌تر و غیرمطرحی مثل لیتوانی و آلبانی هم می‌شوند تا با گرفتن پاسپورت آنها، بتوانند به محض بحرانی شدن شرایط در تل‌آویو قبل از سقوط این رژیم جعلی از آنجا بگریزند.
از همه بی‌آینده‌تر مقام‌های رژیم صهیونیستی هستند که همه جا ادعا می‌کنند هیچ خلافی از آنها سر نزده و ظلمی به فلسطینی‌های مظلوم روا نداشته‌اند و خاکی که از اواخر دهه 1940 غصب کرده‌اند، متعلق به آنها است. با این حال این سردمداران دروغین و این پیشاهنگان تاریکی نیز نیک می‌دانند آینده به روی آنها لبخند نمی‌زند و به همین سبب است که حساب‌های بانکی اصلی‌شان را در اروپا گشوده‌اند و یک زندگی ثانویه را از حالا برای خود در گوشه‌ای امن و پنهانی در جهان فراهم آورده‌اند. آنها مطمئنند که روزی جنوب لبنان شامل کرانه باختری و نوار غزه و حتی فراتراز آن و اطراف اردن و حاشیه مدیترانه از لوث وجودشان پاک خواهد شد و در چنان روزی امریکا هم قادر به نجات این رژیم منحوس نخواهد بود.مرگ یک جامعه زمانی می‌رسد که مجبور باشد چهره‌اش را از فرط شرمساری پنهان کند و از میان مردم بگریزد و چنین وضعیتی از سال‌ها پیش برای رژیم نامشروع صهیونیستی تحقق یافته است. اسرائیلی‌ها می‌دانند ملت فلسطین با ستیز دائمی‌شان با آنها سرانجام روزی حمایت کل جامعه جهانی را جلب کرده و حق مسلم خویش را از اسرائیلی‌ها پس خواهند گرفت و در آن روز جز بدنامی و فرار و مرگ چیزی انتظار صهیونیست‌ها را نخواهد کشید. روزی که مرگ روحی اسرائیلی‌ها به مرگ جسمانی آنها پیوند خواهد خورد و اشغال کنندگان سرزمین مادری فلسطینی‌ها فقط به جانب درک و نیستی واصل خواهند شد.
منبع: Middle East Eye

 فائزه سادات یوسفی/ ترکیه با تحرکات جدید خود شامل تحرکات لجستیکی و اعزام نیرو در مرز شمالی سوریه از تصمیم خود برای اقدام نظامی در این منطقه خبر داده است، اقدامی که هرچند به تعویق افتاده اما «اردوغان» تأکید کرده، عملیاتی است که دیر یا زود انجام خواهد شد.
بنا بر گزارش رسانه‌های خبری، اردوغان یکشنبه شب در جمع خبرنگاران گفت: وارد فاز جدیدی در تصمیم ایجاد منطقه امن به عمق 30 کیلومتری در شمال سوریه شدیم. تل‌رفعت و منبج را از تروریست‌ها پاکسازی خواهیم کرد و عملیات به‌صورت تدریجی در دیگر مناطق سوریه ادامه خواهد یافت.  مناطقی که ترکیه چشم به آنها دارد، توسط یگان‌های مدافع خلق کرد سوریه یا ی‌.پ‌.گ اداره می‌شوند که ترکیه آنها را یک گروه تروریستی مربوط به پ.ک.ک دانسته و هدف از این نامگذاری را فریب و مشروعیت‌بخشی به آنها می‌داند. این موضوع در جلسه شورای امنیت ملی ترکیه به ریاست رجب طیب اردوغان نیز مورد تأکید قرار گرفت و در بیانیه صادره نیز تأکید شد، عملیات‌های نظامی در مرزهای جنوبی به منظور پاکسازی تهدید تروریسم صورت می‌گیرد و این یک ضرورت امنیت ملی است که به صلح و امنیت همسایگان ما نیز کمک خواهد کرد.اگرچه به‌زعم مقامات ترکیه هدف از ارسال تجهیزات و حمله به شمال سوریه، پاکسازی این مناطق از گروه‌های تروریستی است اما آنچه کاملاً مشهود است این است که ترکیه در لوای این اظهارات، قصد اشغالگری و گسترش تملکات خود در خاک سوریه را دارد.اشغالگری ترکیه به سال 2016 و بعد از آن برمی‌گردد. این کشور تاکنون سه عملیات مهم و گسترده در شمال سوریه انجام داده که در پی آن مناطقی از خاک سوریه را تحت کنترل خود در آورده است. بنابراین عملیات جدید را می‌توان در ادامه سه عملیات پیشین ترکیه و برای پیشروی و نفوذ در خاک این کشور قلمداد کرد.از طرفی ترکیه در سیاست خارجه خود رابطه دوستانه‌ای با رژیم صهیونیستی برقرار کرده است که می‌تواند همسویی و قرابت در اهداف منطقه را برای هر دو در پی داشته باشد. از آنجا که اسرائیل از تجاوزگران به خاک سوریه است و روند تهاجمی را در این سال‌ها در این کشور داشته، برخی ناظران معتقدند ترکیه در حال بازی کردن در زمین اسرائیل بوده و بازیگر اصلی رژیم صهیونیستی است.
در این میان، برخی صاحب‌نظران اعلام کردند که هدف اصلی ترکیه تنها سکنی دادن پناهجویان در سوریه است و این یک سناریو برای امتیازگرفتن از امریکا و اعضای دیگر ناتو است. در همین ارتباط «بلومبرگ» معتقد است، حضور پناهجویان در داخل ترکیه از موارد چالشی برای دولت اردوغان بوده است. بنابراین اسکان آوارگان سوری در شمال سوریه می‌تواند اعتبار اردوغان در انتخابات پیش‌روی ترکیه در سال 2023 را افزایش دهد.
 اردوغان در حالی ی‌.پ‌.گ که گروهی تحت رهبری و حمایت نظامی و تسلیحاتی امریکا در مبارزه با گروه داعش است را تروریستی خوانده که این دست از سخنانش، واکنش هشدارآمیز «ند پرایس» سخنگوی وزارت خارجه امریکا را به دنبال داشته است. او عملیات جدید نظامی آنکارا در سوریه را تضعیف آرامش و ثبات منطقه و بحرانی کردن اوضاع دانست.با این حال همان‌طور که «گاردین» نیز در گزارشی اعلام کرده ایالات متحده امریکا نیاز به رأی ترکیه در پیوستن سوئد و فنلاند به پیمان آتلانتیک شمالی ناتو دارد. بنابراین هرچند ناظران تحرکات ترکیه در شمال سوریه را خطرناک برآورد کرده و آن را خلاف تلاش سال‌های اخیر برای سامان بخشیدن به امنیت منطقه می‌دانند، اما بعید نیست امریکا دیگر بار با خالی کردن پشت کردهای شمال سوریه، در قبال عملیات آتی ترکیه سکوت کند.