اوسلوبودنجه (بوسنی):
25 سال از نسل کشی در سربرنیتسا و قربانی شدن بیش از 8 هزار انسان بی‎گناه می‎گذرد. ادای احترام به این قربانیان تنها کاری است که هر انسانی می‎تواند انجام دهد. واقعیت آن است، احکام دادگاه کسانی همچون ملادیچ و کارادزیچ، تسلی چندانی به مادران این قربانیان نمی‎دهد.

کوریه را دلاسرا (ایتالیا):
اتحادیه اروپا می‎گوید در حال آماده‌سازی طرحی برای اقتصاد پساکرونا است. اما تا زمانی که این طرح عملی نشود، نباید به آن دل بست. این در حالی است که ایتالیا با شمار جوانان بیکار خود، در وضعیت خوبی نیست و احتمالاً شرایط آن از پاییز بدترهم می‎شود.

دیلی تلگراف (بریتانیا):
از زمانی که پاندمی کرونا شروع شده است، میزان مصرف پلاستیک در جهان به‌خاطر استفاده از شیلد، دستکش و ماسک افزایش چشمگیری یافته است. از همین رو وزرای انگلیسی در تلاش هستند تدبیری در این خصوص اندیشیده و با آلوده شدن محیط زیست به پلاستیک‎ها مبارزه کنند.

ندا آکیش – تنها چند روز مانده بود راجر استون، دوست قدیمی و مشاور سابق رئیس جمهوری امریکا خود را به زندان فدرال جورجیا معرفی کند تا دوره محکومیت 40 ماهه‌اش آغاز شود که دونالد ترامپ ناگهان از اختیارات ریاست جمهوری خود استفاده یا به قول دموکرات‌ها «سوء‌استفاده» و دوست وفادارش را عفو کرد. صدور این فرمان عفو آن هم در شرایطی که 7 تن از حلقه نزدیکان ترامپ از ابتدای ورود او به کاخ سفید تاکنون محکوم به حبس شده‌اند، جنجالی شده و این نگرانی را به‌وجود آورده است که مبادا رئیس جمهوری بخواهد هر کسی را که ارتباطی با او و خانواده و نزدیکانش دارد، عفو کند. از آنجا که ترامپ در حدود 4 سال اخیر بجز استون، 10 محکوم به حبس دیگر را عفو کرده و 7 هزار و 786 درخواست عفو دیگر در کارتابل خود دارد، این نگرانی دور از انتظار نیست.
به‌گزارش سی‌ان‌ان، راجر استون، دوست 40 ساله ترامپ که در روند بازجویی‌ها در پرونده ارتباط احتمالی کمپین انتخاباتی ترامپ با روسیه به‌ کنگره دروغ گفته، در مسیر تحقیقات کنگره مانع ایجاد کرده و شاهدان را ترسانده بود تا از رئیس جمهوری حمایت کند، روز جمعه مزد این وفاداری را از ترامپ گرفت و مشمول عفو رئیس جمهوری شد. کاخ سفید هم عصر جمعه در بیانیه‌ای ضمن تأیید خبر عفو راجر استون، محکوم شدن او به 40 ماه زندان را از اساس زیر سؤال برد و اعلام کرد: «واقعیت ساده این است که اگر دادستانی ویژه بر انجام تحقیقات بی‌پایه و اساس پافشاری نمی‌کرد، آقای استون اصلاً با محکومیت زندان مواجه نمی‌شد.» یکی دیگر از اتهام‌های استون این بود که در جریان انتخابات 2016 اطلاعات کمیته ملی حزب دموکرات را که هک شده بود، در اختیار سایت افشاگر ویکی لیکس گذاشت. دموکرات‌ها همچنان خواستار تحقیقات در این زمینه هستند. کایلی مک انانی، سخنگوی کاخ سفید هم در دفاع از استون گفت: راجر استون قربانی شوخی پرنیرنگ روسیه است که چپ‌ها و متحدان آنها چند سال در رسانه‌ها به راه انداختند تا ریاست جمهوری ترامپ را کم ارزش نشان دهند. هرگز هیچ ارتباطی بین کمپین ترامپ یا دولت ترامپ با روسیه نبوده است.
این اظهارات سخنگوی کاخ سفید درباره بی‌گناهی استون در حالی است که در محاکم قضایی امریکا و با استناد به اسناد و مدارک معتبر محکومیت استون در نوامبر 2019 قطعی شد و از آن تاریخ تاکنون به رغم درخواست‌های مکرر استون از دادگاه‌های محلی برای بخشش، هیچ دادگاهی حکم به بخشودگی او نداده بود. سه‌شنبه گذشته هم وزارت دادگستری امریکا تأکید کرد استون باید به زندان برود. دادگاه استیناف هم حاضر نشد، تأخیر مجدد استون در معرفی خود به زندان جورجیا را بپذیرد.
همه «محکومان» ترامپ
علاوه بر این، استون تنها کسی از حلقه نزدیکان ترامپ نیست که محکوم به حبس شده؛ بجز او، 6 تن دیگر مجرم شناخته شده‌اند و یک نفر دیگر هم در انتظار صدور حکم محکومیت خود است. به‌گزارش آکسیوس، پل مانافورت، رئیس کمپین انتخاباتی ترامپ در سال 2016 به 7.5 سال زندان محکوم شده است. مایکل کوهن، وکیل شخصی سابق ترامپ در دسامبر 2018 به‌خاطر دروغ گفتن به کنگره و برخی تخلفات مالی به سه سال زندان محکوم شد. ریک گیتز، معاون رئیس کمپین انتخاباتی ترامپ در سال 2016، به 45 روز زندان، سه سال آزادی مشروط و 300 ساعت کار خدماتی محکوم شد. جورج پاپادوپولوس، مشاور سابق ترامپ در کمپین انتخاباتی 2016 به‌خاطر دروغگویی به بازرسان درباره ارتباطات با روسیه محکوم به حبس شد و در اکتبر 2019 به‌ مدت 12روز به زندان رفت. ریچارد پیندو، مرد کالیفرنیایی به‌خاطر فروش شماره حساب بانکی به روس‌هایی که در انتخابات ریاست جمهوری 2016 مداخله کرده بودند، به 6 ماه حبس محکوم شد. الکس فون در زوان، دادستان آلمانی به اتهام دروغگویی به بازرسان فدرال به 30 روز زندان و پرداخت 20 هزار دلار جریمه محکوم شد. مایکل فلین، مشاور سابق امنیت ملی امریکا که یک ژنرال سه ستاره است و در دولت ترامپ کمتر از یک ماه مسئولیت داشت نیز به خاطر دروغگویی به اف‌بی‌آی مجرم شناخته شده اما هنوز محکومیتش اعلام نشده است. جالب آنکه وجه مشترک تمام این افراد این است که همه آنها در جریان تحقیقات رابرت مولر، بازرس ویژه پرونده ارتباط روسیه با کمپین ترامپ شناسایی، محاکمه و مجرم شناخته شدند و اگرچه جرم‌های مالی دیگری هم داشتند اما یک جرم مشترکشان دروغ گفتن به کنگره و بازرسان اف‌بی‌آی با هدف به انحراف کشاندن روند تحقیقات بود. هدفی که به عقیده برخی ناظران محقق شد، زیرا مولر در نهایت اعلام کرد، موفق نشده سند معتبری مبنی بر رابطه کمپین ترامپ با روسیه پیدا کند. البته باوجود بسته شدن پرونده روسیه – ترامپ تحقیقات بازرسان فدرال از حلقه نزدیکان ترامپ همچنان ادامه دارد و در حال حاضر رودی جولیانی، وکیل شخصی ترامپ زیر ذره بین بازرسان است.
رئیس جمهوری پیشتاز در عفو نزدیکان
ترامپ هم اولین بار نیست که از اختیارات ریاست جمهوری برای عفو نزدیکان خود و خانواده‌اش استفاده می‌کند. درست است که رؤسای جمهوری امریکا به‌ موجب قانون اساسی اختیار نامحدود در عفو کردن مجرمان دارند اما معمولاً رؤسای جمهوری سعی می‌کنند از این اختیار کمتر استفاده کنند. مثلاً جورج بوش، رئیس جمهوری سابق امریکا در مدت 8 سال ریاست جمهوری خود 11 بار از این اختیار استفاده کرد اما ترامپ در کمتر از 4 سال 10 بار از این اختیار استفاده کرده است. در حال حاضر هم در کارتابل ترامپ بیش از 7 هزار و 700 درخواست عفو وجود دارد در حالی که در دوره 8 ساله ریاست جمهوری باراک اوباما تنها یکهزارو 715 نفر از اوباما طلب عفو کرده بودند. ترامپ و اعضای دولتش همچنین برای ناکام گذاشتن تحقیقات قضایی، محاکمه و اجرای حکم نزدیکان رئیس جمهوری به دیگر اقدام‌ها هم متوسل می‌شوند. در ماه مه وزارت دادگستری برای بستن پرونده‌ای که علیه مایکل فلین، مشاور سابق امنیت ملی باز است، اقدام کرد. ماه گذشته میلادی هم ترامپ با اخراج کردن جفری برمن، دادستان امریکا و کسی که مسئول بررسی پرونده مایکل کوهن، وکیل شخصی سابق ترامپ و رودی جولیانی، وکیل شخصی فعلی ترامپ بود، بر سر راه این تحقیقات قضایی سنگ انداخت.

زهره صفاری/ تنها ساعتی پس‌از آنکه بنای تاریخی و موزه باستانی «مسجد ایاصوفیه» با حکم دادگاه اجرایی ترکیه و دستور رئیس‌جمهوری این کشور به عبادتگاه مسلمانان تبدیل شد، مجامع مختلف بین‌المللی نسبت به این اقدام واکنش نشان دادند.
به‌گزارش شبکه خبری «الجزیره»، «رجب طیب اردوغان» با اعلام این دستور یک ساعت پس از انتشار حکم دادگاه بر غیرقانونی خواندن اقدام آتاتورک برای تغییر کاربری مسجد ایاصوفیه به موزه، از برگزاری نخستین نماز جماعت در این مسجد در جمعه آتی خبر داد. در این میان فارغ از واکنش‌های موافق و مخالف داخلی و جهانی، حمایت توئیتری کابینه اردوغان از این تغییر جنجال برانگیز جالب به نظر می‌رسید. به نوشته «فرانس پرس»، نخستین توئیت در صفحه رسمی رئیس‌جمهوری ترکیه منتشر شد. او که پیش‌تر اعتراضات بین‌المللی را حمله به حاکمیت ترکیه عنوان کرده بود، با به اشتراک‌گذاری رونوشت دستور و امضای خود، این تغییر را اعلام کرد. پس از او «عبدالحمید گل»، وزیر دادگستری ترکیه، با بازنشر تصویری از بنای ایاصوفیه نوشت: «جمعه خوبی داشته باشید.» همزمان «برات البایراک»، وزیر اقتصاد و داماد اردوغان نیز در حساب توئیتری خود، بازگشایی ایاصوفیه به روی مسلمانان را اتفاقی عنوان کرد که دیر یا زود رخ می‌داد.
فریادهای جهانی که نادیده گرفته شد
«ایاصوفیه» در قرن ششم میلادی به‌عنوان یک کلیسا مورد بهره‌برداری قرار گرفت اما پس از سال‌های متمادی تبدیل به مسجد شد و سرانجام در زمان آتاتورک، آخرین تحول در آن اتفاق افتاد و به موزه تغییر کاربری داد. همین پیشینه و صبغه تاریخی کافی است تا طیف مخالفان تصمیم «اردوغان» را گسترده‌تر کند. رهبران کلیساها سرسخت‌ترین مخالفان این تغییر هستند. به‌طوری که «ولادیمیر لگویدا»، سخنگوی کلیسای ارتدکس روسیه گفت: «تبدیل ایاصوفیه به مسجد نشانه نادیده گرفتن صدای میلیون‌ها مسیحی است و نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کند. ما این تصمیم را تهدیدی برای جامعه مسیحیت می‌دانیم.» «ولادیمیر ژهاباروف»، از اعضای کمیته سیاست خارجه وزارت خارجه روسیه نیز این تصمیم را یک اشتباه خواند: «این تصمیم نه تنها سودی به حال مسلمانان ندارد که باعث تفرقه افکنی در میان پیروان مذاهب می‌شود.» سازمان جهانی یونسکو نیز با ابراز تأسف از این اتفاق در بیانیه‌ای نوشت: «تأسف بار است چراکه دولت ترکیه هیچ مذاکره یا هشداری در این باره نداد و با تصمیمی ناگهانی دست به چنین اقدامی زد.» «جوزف بورل»، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز گفت: «هم حکم دادگاه و هم تصمیم اردوغان برای مدیریت یک تشکیلات مذهبی بر ایاصوفیه تأسف برانگیز است.» قبرس و یونان نیز بشدت به این تصمیم واکنش نشان داده و این اقدام اردوغان را بازگشت تاریخ به عقب دانستند.در همین حال «مورگان اورتگاس»، سخنگوی وزارت خارجه امریکا نیز گفت: «اقدام بسیار ناامید‌کننده‌ای بود اما امیدواریم دولت ترکیه امکان بازدید از این بنا را برای همه گروه‌ها فراهم نگه دارد.» با وجود همه این مخالفت‌ها گروه اسلامی «حماس» فلسطین و جمهوری خودمختار شمال قبرس از این اقدام حمایت کردند. به گزارش خبرگزاری «آناتولی»، «رفعت مورا»، مسئول رسانه‌ای حماس گفت: «بازگشایی درهای ایاصوفیه به روی نمازگزاران افتخارآمیز است، ضمن اینکه ترکیه از حقوق حاکمیتی خود برای این تصمیم بهره برده و جای اعتراضی نیست.» جمهوری شمال قبرس نیز که تنها از سوی ترکیه به رسمیت شناخته می‌شود از تصمیم اردوغان اظهار خرسندی کرد.
 نرمش غیرممکن به سمت مسلمانان
آنچه اسناد تاریخی نشان می‌دهد طرح تغییر کاربری «ایاصوفیه» از سال 2005 کلید خورده اما هر بار به بن‌بست رسیده بود. این بار نیز آن‌طور که سایت «مگستر» نوشته است علاوه بر واکنش غیرمسلمانان، از سوی برخی اعضای جامعه مسلمان نیز مورد انتقاد قرار گرفته چراکه زمان آن را مناسب نمی‌دانند. اما به باور ناظران، انتخاب دوران اوج همه‌گیری کرونا برای اجرای این تصمیم، به نوعی از تلاش رئیس جمهوری ترکیه برای سرپوش گذاشتن بر سوءمدیریت بحران اقتصادی و زمینه‌سازی برای پیروزی در انتخابات آتی حکایت دارد.

گروه جهان / زنانی که روزگاری شاهد خشونت‌های همسران، پدران و برادران داعشی خود در سوریه بودند، این روزها تبدیل به یکی از مسائل حقوق بشری و همچنین امنیتی جهان شده‌اند. سازمان ملل با هشدار فاجعه مرگ 700 زندانی خانواده‌های داعشی بر اثر گرسنگی و نبود بهداشت در اردوگاه‌های شمال سوریه، خواستار واکنش و همکاری مجامع جهانی شد.
رئیس گروه مبارزه با تروریسم سازمان ملل در حالی از این آمار ابراز نگرانی کرده است که براساس آخرین بررسی‌ها، پس از نابودی داعش در منطقه بیش از 70 هزار زن و کودک وابسته به جنایتکاران تکفیری به دو کمپ پرجمعیت شمال شرق سوریه انتقال یافته و تحت نظارت نیروهای کرد سوریه با هدایت امریکا نگهداری می‌شوند. این در حالی است که داعشی‌ها نیز جدای از خانواده هایشان در زندان‌های امنیتی محبوس شده‌اند.
به‌گزارش «آسوشیتدپرس»، «ولادیمیر ورونکوف» در نشست خبری روز پنجشنبه گرچه هیچ منبع و بازه زمانی برای این آمار مرگ و میر اعلام نکرد، نبود دارو و غذای کافی در اردوگاه‌های «روژ» و «الهول» را نگران‌کننده دانست؛ چراکه می‌تواند زمینه ساز بروز خشم داخلی و خروش خوی جنایتکارانه داعشی‌ها از درون زندان‌ها شود.
ضرورت مشارکت بین‌المللی برای مهار بحران
رئیس گروه مبارزه با تروریسم سازمان ملل تنها راه برون رفت از این معضل بزرگ را مشارکت جوامع بین‌المللی می‌داند. وی در حالی خواستار جلوگیری از مرگ و میر زندانیان داعشی سوریه است که بسیاری از آنها زمینه ساز مرگ بسیاری از زنان و مردان و کودکان بیگناه سوری بودند؛ اما معتقد است نجات آنها از مرگ تدریجی نه تنها یک وضعیت بغرنج حقوق بشری را برطرف می‌کند، که راهکار اصلی جلوگیری از تکرار تراژدی کشتار مردم سوریه است. چراکه «آنها براحتی می‌توانند بمب‌های دست ساز و انفجاری بسازند و فعالیت‌های جنایتکارانه‌شان را از درون کمپ‌ها و زندان‌ها آغاز کنند.» اسناد تاریخی نشان می‌دهد گرچه سلطه داعشی‌ها بر اراضی وسیعی از عراق و سوریه در اوایل سال 2019 به پایان رسیده اما حملات پراکنده بازماندگان این گروه همچنان امنیت جهان و بویژه دو کشور بحران زده سوریه و عراق را تهدید می‌کند. «ورونکوف» گفت: «اوایل امسال حملات پراکنده داعش در عراق و سوریه باز هم زیاد شد و زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که آنها قصد دارند، زندانیان‌شان را هم فراری دهند.» این در حالی است که با وجود اخراج داعش از مناطق نفتی شمال شرق، سلطه ترکیه بر مناطق با استفاده از مرزهای مشترک و درگیری کردهای ترکیه و سوریه و گرایش آنها به‌سمت حمایت از تروریست‌ها، زنگ خطر را برای جهان به صدا درآورده است.
چند ماه قبل تیم بحران بین‌المللی اعلام کرد 66 هزار نفر در کمپ «الهول» و 4 هزارنفر در کمپ «روژ» زنان و کودکان داعشی هستند.  «ورونکوف» معتقد است: «ما می‌دانیم که کسی از داعشی‌ها در کشورش استقبال نمی‌کند اما باید به حال 9 هزار کودکی که در میان این خشونت بزرگ می‌شوند، فکری کرد تا پیش از اینکه تفکر داعشی در آنها نفوذ کند از این فضا دور شوند، متأسفانه بسیاری از کشورها از پذیرش زندانیان‌شان سرباز زدند و تنها چند کشور آسیای مرکزی، امریکا و روسیه برای استرداد زندانیان چراغ سبز نشان دادند.»
وی همچنین بر این باور است که در میان زنان داعشی شماری افراطی و خطرناک هستند اما تعداد زیادی از آنها قربانی خشونت اطرافیانشان شده‌اند و باید با وجود خطرات و تبعات آن، فکری برای بازگشت‌شان به جامعه شود.

شورای امنیت سازمان ملل برای چهارمین بار طی ۴ روز پایانی هفته پیش در تصویب قطعنامه‌ای برای تمدید مکانیسم کمک‌رسانی به سوریه از طریق مرزها شکست خورد. به‌گزارش ایسنا، به‌نقل از العربی الجدید، شورای امنیت در جلسه‌های جداگانه طی روز جمعه دو قطعنامه را به رأی گذاشت که اولی قطعنامه پیشنهادی آلمان و بلژیک بود و با وتوی روسیه و چین ناکام ماند. قطعنامه دوم نیز قطعنامه پیشنهادی روسیه بود که به خاطر عدم کسب آرای کافی تصویب نشد. این دومین قطعنامه پیشنهادی روسیه درباره انتقال کمک‌های بشردوستانه به سوریه از طریق گذرگاه باب الهوی در مرز با ترکیه بود. روسیه خواهان انتقال کمک‌های انسانی از یک مرز یعنی باب الهوی به ادلب سوریه است و اعتقاد دارد، از طریق این گذرگاه در مرز ترکیه با سوریه می‌توان حدود ۸۵ درصد از حجم کمک‌های انسانی را به سوریه منتقل کرد.

■ المیادین: شهروندان معترض لبنانی با تظاهراتی مقابل سفارت واشنگتن در بیروت به سیاست‌های مداخله جویانه امریکا اعتراض کردند.
■ پرس اسوسیشن: تلاش معترضان صربستانی برای حمله به ساختمان پارلمان این کشور به درگیری بین آنان و پلیس منجر شد.
■ یدیعوت آحارونوت: «راوی بیرتس»، وزیر امور قدس و میراث فرهنگی رژیم صهیونیستی به‌ دلیل کرونا قرنطینه شد. او سومین وزیر اسرائیلی است که طی هفته گذشته به خاطر کرونا قرنطینه می‌شود.
■ اسپوتنیک: رئیس جمهوری امریکا تأکید کرد، نمی‌خواهد کشورش را از ناتو خارج کند، با این حال متحدان ناتو باید سهم خود را بپردازند.
■ المعلومه: نیروهای ترکیه‌ای عملیات هلی‌برنی را روی یک قله استراتژیک در شمال ناحیه «درکار» واقع در استان دهوک عراق در مرز با ترکیه انجام دادند.

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

تروریستی اعلام شدن کره شمالی در روز تولد بولتون

بیشتر رسانه‌های واشنگتن به‌جای تمرکز بر جوهره طرح پیشنهادی‌ام، درباره محروم شدن من از دسترسی به ترامپ نوشتند، احتمالاً به این خاطر که آنها دسیسه‌های داخل کاخ سفید را بهتر از سیاست درک می‌کردند. کوشنر به من پیام داد «همیشه از شما در کاخ سفید استقبال می‌شود» و من و استیو (بنن) در بسیاری از موضوع‌ها بجز موضوع ایران اختلاف نظر داشتیم. در حقیقت کوشنر از من دعوت کرد تا 31 اوت با او درباره طرح صلح جدیدش برای خاورمیانه (معامله قرن) و مسائل ایران دیدار و گفت‌وگو کنیم، بعد از یک وقفه نسبتاً طولانی فکر نمی‌کردم که این جلسه اتفاقی باشد.
با‌وجود این هنوز خبری از ترامپ نبود، قانوناً پایبندی ایران به تعهداتش باید هر 90 روز یکبار تأیید می‌شد، نوبت بعدی اکتبر آینده بود. کاخ سفید اعلام کرد ترامپ سخنرانی مهمی در 12 اکتبر درباره ایران خواهد داشت و از این‌رو تصمیم گرفتم خجالت را کنار بگذارم. به وسترهوت زنگ زدم تا قرار ملاقات بگذارد. در همان روزها بود که گزارش شد تیلرسون وزیر خارجه، ترامپ را فردی «لعنتی» توصیف کرده است و ظاهراً تا آن موقع از تکذیب علنی اظهاراتش نیز خودداری کرده بود. شایعاتی رواج یافت مبنی بر اینکه کلی می‌خواهد به‌عنوان رئیس ستاد کارکنان کاخ سفید استعفا بدهد و پمپئو جانشین وی خواهد شد هر چند که گاهی هم شایعه می‌شد پمپئو جانشین مک مستر خواهد شد. من همچنان روی مسأله ایران تمرکز داشتم و مقاله دیگری را برای نشریه هیل نوشتم به این امید که بار دیگر معجزه کند. این اتفاق 9 اکتبر یعنی همان روزی که با کوشنر در دفتر کارش در بال غربی دیدار کردم، رخ داد. هر چند ما درباره طرح صلح خاورمیانه و ایران هم گفت‌و‌گو کردیم اما آنچه واقعاً توجه کوشنر را جلب کرد عکسی بود که از ورودی دفتر رابرت مولر بازرس ویژه با خود آورده بودم که در ساختمان محل استقرار دفتر سوپرپک من (کمیته جمع آوری‌کننده کمک‌های مالی برای ستادهای انتخاباتی) واقع شده بود.
رسانه‌ها گزارش داده بودند که مشاوران رئیس جمهوری مصرانه از ترامپ خواسته‌اند از تأیید پایبندی ایران به مفاد توافق هسته‌ای خودداری کند اما امریکا بی‌تردید در توافق بماند. من احساس کردم این تحقیرآمیز است. اما موافقان توافق آن قدر مستأصل بودند که می‌خواستند یک موضع اصلی در تعهد ایران به توافق را تأیید کنند تا توافق را نجات دهند. ترامپ عصر روز 12 اکتبر به من تلفن کرد (زمان سخنرانی مهم ترامپ به روز جمعه 13 اکتبر تغییر یافته بود). ترامپ گفت: «من و تو نظر یکسانی درباره آن توافق داریم، شاید شما کمی سختگیرتر از من باشید اما نگاه هر دوی ما به این توافق یکی است.» پاسخ دادم از پوشش اخبار رسانه‌ها متوجه شدم که احتمالاً می‌خواهید پایبندی ایران به تعهداتش را تأیید نکنید اما همچنان در توافق باشید، اگر چنین باشد حداقل قدمی رو به جلو خواهد بود. ترامپ گفت: «صددرصد. من دیدگاه‌های شما را می‌دانم و هر چه را که بیان می‌کنید با دقت زیاد رصد می‌کنم.» از او پرسیدم که آیا تمایل دارد یک خط به سخنرانی اش اضافه کند مبنی بر اینکه توافق هسته‌ای ایران به طور 24 ساعته و هفت روز هفته تحت بررسی و بازبینی دقیق قرار دارد و در هیچ زمانی این بررسی‌ها پایان نمی‌یابد (از این‌رو نیازی به صبر کردن برای مهلت 90 روزه بعدی نبود و باید تا قبل از این مهلت به جای موضوع «پایبندی» آن طور که حامیان توافق ترجیح می‌دادند، برای خروج تلاش شود). ما همچنین درباره زبانی صحبت کردیم که ترامپ در واقع باید هنگام دیکته کردن مسائل به دیگران در این اتاق استفاده کند.
ترامپ سپس موضوع سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را پیش کشید و پرسید آیا باید این تشکیلات را در فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی قرار دهد یا نه، تا در نتیجه با مجازات‌ها و تحریم‌های بیشتری مواجه شود. به او تأکید کردم این کار را انجام دهد زیرا این سازمان برنامه هسته‌ای و برنامه موشک‌های بالستیک ایران را کنترل می‌کند و حمایت گسترده‌ای از تروریسم افراطی دارد. ترامپ گفت، شنیده است قرار دادن نام سپاه در این فهرست به طور خاص خشم ایران را برخواهد انگیخت و ممکن است تبعاتی برای نیروهای امریکایی در عراق و سوریه داشته باشد که بعدها فهمیدم این موضع متیس بوده است. اما چنین استدلالی گمراه‌کننده بود. اگر متیس درست می‌گفت، پاسخ آن این بود که باید از نیروهای خود حفاظت بیشتری کنیم یا آنها را از این کشورها خارج کنیم تا بر تهدید اصلی یعنی ایران متمرکز شویم. همان گونه که معلوم شد دو سال طول کشید تا سپاه در فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی قرار بگیرد و این تأخیر قدرت بوروکراسی در کشور را نشان داد.  ترامپ همچنین گفت به این فکر می‌کند که مطالبی هم درباره کره شمالی بگوید و من هم اصرار کردم که این کار را بکند. او در سخنرانی برنامه‌ریزی شده خود در روز جمعه گفت: بسیاری بر این باورند که ایران با کره شمالی مراوده دارد. قصد دارم به سازمان‌های اطلاعاتی دستور بدهم بررسی کاملی انجام دهند و یافته‌های خود را بیش از آنچه تاکنون انجام داده‌اند، ارائه دهند. خوشحال شدم و گفتم که علاقه‌مندم دوباره با او دیدار کنم. ترامپ پاسخ داد: حتماً.
سپس در ماه نوامبر و همزمان با روز تولدم ترامپ کره شمالی را به فهرست حامیان تروریسم بازگرداند، البته مطمئن هستم که همزمانی این اقدام با روز تولد من کاملاً اتفاقی بوده است؛ دولت بوش (پسر) چهل و سومین رئیس جمهوری امریکا نام این کشور را در تصمیمی اشتباه از این فهرست حذف کرده بود.
به نظرم رسید که تماس با ترامپ چهار هدف را محقق کرده است: 1) سخنرانی ترامپ که در آن اعلام شد توافق هسته‌ای به طور مستمر بررسی و بازنگری می‌شود و در هر زمانی ممکن است امریکا از این توافق خارج شود 2) مطرح کردن ارتباط بین ایران و کره شمالی 3) اعلام اینکه سپاه باید سازمانی تروریستی معرفی شود و 4) تعهد دوباره به اینکه من می‌توانم بدون مجوز دیگران با او (ترامپ) ملاقات کنم. جالب اینکه حضور من در آن طرف خط تلفن باعث شد که همه این نکات برای همه کسانی که در اتاق بیضی کنار ترامپ بودند، روشن شود. به این فکر می‌کردم که اگر واقعاً در دولت حضور داشتم بیشتر از اینکه قبل از یک سخنرانی به این مهمی با من تماس گرفته شود، می‌توانستم کارهای بیشتری انجام دهم.
کوشنر 16 نوامبر مجدداً مرا برای گفت‌و‌گو درباره طرح صلح خاورمیانه به کاخ سفید دعوت کرد. از او خواستم به جای پیروی از طرح نیکی هیلی سفیر امریکا در سازمان ملل برای اعمال «اصلاحات» در شورای حقوق بشر سازمان ملل، از این شورا خارج شویم (فصل 8 را بخوانید). وقتی من به‌عنوان نماینده امریکا در سازمان ملل در سال 2006 علیه شورا رأی دادم معتقد بودم عملکردی ریاکارانه دارد، همان گونه که سلف بی‌ارزش شورای حقوق بشر را قبلاً منسوخ کرده بودیم. بر خلاف آنچه باراک اوباما رئیس جمهوری پیشین امریکا انجام داد ما هرگز نباید دوباره عضو این شورا می‌شدیم. من همچنین حامی لغوکمک امریکا به آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی در خاورمیانه موسوم به «آنروا» (UNRWA) بودم. این آژانس برای کمک به پناهجویان و آوارگان فلسطین طراحی شده بود اما طی سال‌ها کمکی به سازمان ملل نمی‌کرد و بیشتر به بازوی تشکیلات فلسطینی‌ها تبدیل شده بود. کوشنر دوبار گفت که من تا چه اندازه بهتر از مدیریت کنونی می‌توانم وزارت خارجه را اداره کنم.