نسخه Pdf
ایران عصر
ادامـــــه از صفحه اول
ناسازگاری متن و زمینه
در جامعه‌ای که روزانه شاهد هستیم که زنان محترم کنار خیابان ایستاده‌اند و منتظر تاکسی هستند ولی پیاپی خودروهای مزاحم جلوی پایشان ترمز می‌کنند، ولی این را آزار جنسی نمی‌نامیم، آنگاه به کار بردن برخی الفاظ را چگونه می‌توان آزار جنسی نامید؟ خوشبختانه زنان روزنامه‌نگار ما از چنان شهامت و جرأتی برخوردار هستند که پاسخ‌های مناسب را به کسانی که حقوق‌شان را رعایت نمی‌کنند بدهند و قطعاً هم جامعه ما به جایی نرسیده است که کسانی بتوانند با شهروندان تا این حد بی‌پروا برخورد کنند. ولی فراموش نکنیم که روزنامه‌نگاران بویژه زنان آنان از اقشار پیشرو جامعه در استیفای حقوق زنان هستند و کمترین رفتار نامناسب به خود را بحق، نوعی آزار تلقی می‌کنند. حتی آزار جنسیتی (و نه جنسی) برای آنان چنان اهمیت دارد که همیشه در ذهن آنان می‌ماند و برای مقابله با آن اقدام می‌کنند. بنابراین اولین وظیفه هر پژوهشگر و گزارشگر این است که در استفاده از لغات و متن برای انتقال مفاهیم به زمینه‌ای که آن را به کار می‌برد توجه کند. اصطلاحاً هر text در یک context معنای خاص خود را دارد. آزار جنسی در ذهن اجتماعی و عرف مطبوعاتی ایران معنایی متفاوت از این کلمه در جوامع توسعه‌یافته دارد. با این حال امیدواریم که این گزارش و این یادداشت آغازی باشد برای توسعه مفهومی کلمه مزاحمت یا آزار جنسی از معنای ساده آن‌که تجاوز جنسی کامل است به معنایی دقیق‌تر که حتی نگاه‌های آزاردهنده را نیز شامل شود. با این تعریف یکی از بدترین آزارهای جنسی تهدیدی بود که چندی پیش یک میهمان برنامه صداوسیما علیه یک خانم هنرمند و دخترش انجام داد.
آدرس مطلب
http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7272/3/535159/0
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه
ویژه نامه ها
.jpg)
