تبعات برخی تصمیم ها را می دانیم

این روزها حکایت دولت روحانی، حکایت کیسه بوکسی شده که هر کس از راه می‌رسد و می‌خواهد اظهار نظری کند و نشان دهد اصطلاحاً سری میان سرها دارد، یا به شکل محترمانه نقدی حواله دولت می‌کند یا به شکلی غیرمحترمانه مشتی بد و بیراه به دولت نسبت می‌دهد. مخالفان و منتقدان اصرار دارند این حرف خود را به کرسی بنشانند که تحریم‌ها یا اساساً سهمی در مشکلات امروز کشور ندارد یا اگر هم دارد، چندان قابل توجه نیست و در حقیقت مسئولیت همه گرفتاری‌ها را به دوش دولت بیندازند.
در این میان آنچه جای تأمل دارد، ادعاها و مواضع برخی شخصیت‌هاست که در هیچ جای این مصاف سخت دولت با جنگ اقتصادی تحمیل شده از سوی امریکا نه تنها همراهی نکرده بلکه در مواردی برای دولت ایجاد مانع هم کرده‌اند. یکی از مصادیق این ادعا، آیت‌الله مجتهد شبستری عضو محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام است که در گفت‌وگویی کوتاه با تسنیم تکلیف یا مسئولیت خود در همدردی با مردم و ارائه راهکار برای رفع مشکلات را همین دانسته که بگوید مشکلات همه ناشی از بی تدبیری دولت است والسلام. او گفته: «گرچه تحریم‌ها در نابسامانی اقتصادی بی تأثیر نیست اما واقعیت این است که بخش زیادی از این مشکلات حاصل بی تدبیری داخلی است.» ایشان حتی از اینکه برخی مسئولان دولتی گفته‌اند مقصر مشکلات و تحریم‌ها امریکا است هم گلایه دارد و گفته است: «برخی می‌خواهند دشمن را مقصر اصلی مشکلات معرفی کنند، واقعاً این بی انصافی و غیرقابل قبول است کم کاری خودمان را به حساب دشمن بنویسیم باید بدانیم که مردم هوشیار و آگاه هستند و مسائل را به درستی درک می‌کنند.»
حضرت آیت‌الله! ما هم فکر می‌کنیم مردم هوشیار و آگاه هستند و کم کاری‌ها را به حساب دشمن نمی‌گذارند. دولت هم مدعی نیست که عملکردش بدون اشکال بوده است اما مهم این است که هر کس سهم و مسئولیت خودش را هم بداند و از فرافکنی پرهیز کند. شما به عنوان عضو محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام آیا قبول دارید بلاتکلیف گذاشتن لوایح مرتبط با «اف ای تی اف» مشکلاتی برای کشور ایجاد کرد؟ آیا امروز فکر نمی‌کنید تبعات نپیوستن به آن کار تبادلات بانکی و مالی را سخت کرده است؟ آیا این تبعات امروز در زندگی و معیشت مردم سرریز نشده است؟
بسیاری از کارشناسان اقتصادی هشدار دادند که ورود ایران به لیست سیاه حتماً وضعیت را برای تبادلات بانکی دشوارتر خواهد کرد. از جمله مجیدرضا حریری رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین که گفته بود «از منظر اقتصادی هیچ عقل سلیمی نمی‌تواند با پیوستن به FATF مخالفتی کند. ما با کشورهای دوست و مخالف امریکا هم وقتی تجارت می‌کنیم، آنها عضو نبودن در FATF  را یک مشکل مهم می‌دانند. ماجرا شبیه یک زندانی است که در سلول خود قرار دارد و پایش را با طنابی بسته‌اند. خلاص شدن از طناب به معنای آزادی زندانی نیست، ولی با قطع کردن طناب‌های اضافی می‌توان تا حدودی از مشکلات کاست.» لعیا جنیدی معاون حقوقی رئیس جمهوری که پیش از این نسبت به تبعات نپذیرفتن اف ای تی اف هشدار داده بود اخیراً در گفت و گویی با «ایران» گفته است: «ما گرفتار محدودیت‌های بیشتری شدیم؛ فراموش نکنید الان اقدامات مقابله‌ای که برگردانده شده، نحوه اجرای آنها به صلاحدید دولت‌هاست و بنابراین دست آنها بازتر است. اما ممکن است در چند اجلاس‌ بعدی درباره نحوه اعمال هم ورود کنند و گروه اقدام مالی به طور دقیق محدودیت‌ها را مشخص کند.»
فرافکنی و نسبت دادن همه گرفتاری‌ها به دولتی که در حکم آفتاب لب بام است شاید آورده سیاسی و جناحی در آستانه انتخابات برای برخی جریان‌های سیاسی داشته باشد اما فراموش نشود که از فردای پیروزی احتمالی در انتخابات خود همین آقایان مخاطب نقدهای امروز خودشان خواهند بود. با این وصف حداقل اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت و از جمله آیت‌الله مجتهد شبستری که از ابتدا مخالف پیوستن به اف ای تی اف بودند و در نهایت هم آن را بلاتکلیف در مجمع رها کردند، خیلی برازنده سخن گفتن از بی تدبیری نیستند.