شادی غرق شد

اردوی تفریحی بود، قرار بود فقط صدای شادی و خنده کودکانه به گوش برسد، دانش‌آموزان دختری که از محله‌ای در جنوب پایتخت به قلب شهر آمده بودند تا بعد از بازدید از موزه پست در قدیمی‌ترین پارک تهران در کنار دوستانشان روزی به یاد ماندنی را در زندگی شان تجربه کنند اما چه دردناک که همه چیز جور دیگری رقم خورد. البته همه چیز تا ساعت 11 صبح خوب پیش رفت، دانش‌آموزان سوار اتوبوس شدند به سلامت به موزه رسیدند، از دیدن موزه پست لذت بردند و بعد هم در شرایطی که باران می‌بارید وارد پارک شهر شدند تا ساعتی تفریح کنند و به خانه هایشان بازگردند اما همین جای کار بود که همه چیز جور دیگر به پایان رسید و شادی، زهر همه آن کودکانه‌ها شد و مرگ و اشک جای خنده‌ها را گرفت.
روز 14 اردیبهشت سال 1381 روزی نحس برای پارک شهر شد؛ نحسی که همچنان با گذشت 18 سال باقی مانده است و خاطرات تلخش در پارک پابرجاست. آن روز شنبه 57 دانش‌آموز مدرسه راهنمایی دخترانه «طه» در شهرک کاروان بعد از بازدید از موزه پست وارد پارک شهر شدند و تعدادی از آنها مشتاقانه فریاد قایق‌سواری، سردادند. 17 نفر از آنها سوارقایقی شدند که تنها 11 نفر ظرفیت داشت و همین شد که هنوز به میانه دریاچه نرسیده بودند که قایق به‌علت سنگینی از کنترل خارج و لحظاتی بعد کم کم در آب فرو رفت. در این میان تعدادی از عابران با شنیدن صدای گریه و فریاد کودکان خود را به دریاچه رساندند، به آب زدند و تعدادی از دانش‌آموزان را نجات دادند اما انتهای این داستان که قرار بود شیرین به پایان برسد با مرگ 6 دانش‌آموز و مسئول قایق به یکی از تلخ‌ترین حوادث پایتخت بدل شد.
کارمند یکی از شرکت‌ها که پنجره دفترکارش به پارک شهر مشرف بود، آن روز به خبرنگاران گفت:«ساعت یازده بود که از پشت پنجره محل کارم در طبقه ششم در حال تماشای دریاچه بودم که متوجه شدم قایق داخل دریاچه که بیش از ظرفیت خود سرنشین دانش‌آموز داشت، در حال حرکت روی آب است و مدام تکان‌های شدید می‌خورد در این هنگام سر قایق به داخل آب فرو رفت و به‌دنبال آن سرنشینان قایق هرکدام از سمتی به داخل آب سقوط کردند. با مشاهده این ماجرا بسرعت موضوع را به همکارانم گفتم و به سوی دریاچه دویدم و موفق شدم یکی از کودکان را که روی آب غوطه ور بود و به سختی دست و پا می‌زد، نجات دهم.»
یکی از پزشکان بیمارستان سینا هم به خبرنگاران گفت: «از همان دقایق اولیه که اعلام شد تعدادی از کودکان دبستانی در دریاچه پارک شهر غرق شده‌اند یک گروه از پزشکان با استقرار در محل به یاری مصدومان شتافتند، اما متأسفانه به‌دلیل عمق فاجعه اکثر این کودکان به‌دلیل گیر افتادن در گل و لای قعر دریاچه جان باختند و گروه‌های مختلف غواصی با تجهیزات درحال بیرون کشیدن پیکر دانش‌آموزان هستند. البته نیروهای ما موفق شدند به چند دانش‌آموز که در همان دقایق اولیه توسط مردم از غرق شدن نجات یافتند، کمک کنند.»
بیرون کشیدن اجساد کودکان غرق شده که درعمق دریاچه در گل‌و‌لای گیر کرده بودند تا حدود عصر 14 اردیبهشت ادامه داشت و پیکرها به سردخانه بیمارستان سینا منتقل شد. با پخش خبر حادثه ، بسیاری از خانواده‌ها که فرزندان آنها به اردو رفته بودند جلوی بیمارستان سینا جمع شدند. محمد عطریانفر، رئیس وقت شورای شهر تهران در واکنشی به این حادثه گفت: «حادثه تلخ پارک شهر به ما نشان داد که مدیریت شهری در کشور ما آشفتگی بسیار دارد. باید با این موضوع به‌صورت ریشه‌ای و جامع در کشور برخورد شود.» دو روز بعد از این حادثه در مراسمی ویژه با حضور مردم و تعدادی از دانش‌آموزان، دریاچه پارک شهر به یاد دانش‌آموزان جان باخته گلباران شد.