پایان و آغاز یک سده

دکتر حسین کرمانپور
مدیر بخش اورژانس بیمارستان سینا
قرن 14 خورشیدی با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایش روبه اتمام است و با تمام پستی و بلندی‌هایی که دارد اما همچون تمام سده‌ها یک خبر در نوک هرم حیات بشر قراردارد و هر لحظه به تمام بشریت چشمک می‌زند!
«سلامتی» واژه‌ای که امروز در پایان قرن چهارده به بشریت ثابت کرده است اگر سرسری گرفته شود می‌تواند، همه چیز زندگی انسان را متحول کند. این چه خصیصه‌ای است که در آغازین سال‌های قرن 21 میلادی و انتهایی‌ترین ساعات قرن 14 شمسی، باعث می‌شود تاریخ بشریت ازآسیب حوادث تهدید‌کننده سلامتی، باردیگر دستخوش تغییرات مشرف و هولناک شود. انسانی که بمب اتم را ساخته، انسانی که اینترنت را خلق کرده و انسانی که از دورترین و عمیق‌ترین نقاط کره خاکی موادی را استخراج می‌کند که زندگی‌اش را مرفه سازد و گذر عمر را آسان، درست از جایی ضربه می‌خورد و به خاک سیاه می‌نشیند که اجدادش از قرن‌ها قبل!
چرا؟
چون بشر امروز از باختر تا خاور از شمال تا جنوب جاده‌های سلامتی‌اش را به سوی بیماری گشوده است! عوامل بیماری‌زا به‌راحتی در جاده‌های زندگی انسان امروز در ترددند در حالی که در کوچه پس‌کوچه‌های زندگی‌ بشر عوامل حیات‌بخش و سلامت‌زا با محدودیت‌ها، عبور ممنوع‌ها، سرعت‌گیر‌ها و ایست و بازرسی‌های آزارنده روبه‌روست. آدم امروز منابع سلامت‌بخش را خرج عوامل سلامت‌سوز می‌کند و در یک کلام بشر امروز بیش از آنکه از سلامتی درآمد حاصل کند از ناسلامتی روزگار می‌گذراند! این یک توحش مدرن است که همزمان به آن عادت کرده‌ایم. فرقی نمی‌کند چه کسی باشیم؟ درسخوان و مدرن باشیم تا بدوی و بیسواد! همه در یک آوردگاه شریک هستیم!‍ «ناسلامتی»! میدان نبردی ساخته‌ایم که سربازانش برای بیماری می‌جنگند تا سلامتی! بیایید با سرعتی به قدرت نور از این میدان جنگ و خون فاصله گرفته و از بالایی نورانی و عالمانه به این آوردگاه نگاه بیندازیم! اگر از چنین مسافتی به این فاجعه بنگریم به نیکی در خواهیم یافت که ما در قرن 14 پیش از آنکه سلامتی را هدف قرار داده باشیم، ناسلامتی را آمال خود کرده‌ایم.
بشر امروز؛  کم تحرک  - بد غذا و خوراک - بد عادت - بد مصرف - رقصنده‌ای خمود و بی‌هدف است.
بهار امسال ایرانی، سده 15 شروع می‌شود. آیا می‌توان در این آغازین روزهای سده جدید نگرش خود را تغییر دهیم تا سلامتی قرن 14 را به تعریف جدیدی در قرن 15 تغییر و تفسیر کنیم؟ هموطن یا بهتر بگویم هر ایرانی که این جملات را می‌خواند باید عزم خود را جدی کند تا از بلایای پیش رو بکاهد و به سلامتی خوشامد بگوید. «کرونا» شاید زنگ خطری بود که به همه ما بگوید تا اینجای کار جهان موفقی نساختیم.