شهروند مجـــازی

یگانه خدامی


#کرونا

شیوع کرونای انگلیسی، بالا رفتن تعداد شهرهای قرمز و افزایش تعداد مبتلایان و البته خبرهایی که درباره کرونای ایرانی منتشر شد باعث شده هرروز نوشته‌های بیشتری درباره این ماجراها در شبکه‌های اجتماعی بخوانیم. اعتراض به قرنطینه نشدن خوزستان و شرایط بد این استان هم همچنان یکی از مهم‌ترین بحث‌های شبکه‌های اجتماعی است: «‌‎کرونا تمام ‎اهواز رو سیاه کرده، بیمارستان‌ها پذیرش نمی‌کنند مگر اینکه رو به موت باشی اما هیچ مسئولی حتی یک روز رو تعطیل اعلام نمیکنه حالا به‌نظر شما منی که می‌پرسم چرا تعطیل نمی‌کنید گناهکارم؟»، «هر روز تیتر میزنن وضعیت فلان شهر باز نارنجی یا قرمز شد و ویروس جدید به فلان شهر هم وارد شد، شما که محدودیت ساعت۹ تا ۴ گذاشتین چرا ممنوعیت تردد بین شهرها با هر وسیله‌ای -خصوصی یا عمومی- رو نمی‌ذارید پس؟ بعد این وسط یه عده هم که راه میفتن از یه شهر دیگه میان تهران که چی؟ برن خرید عید»،  «‏سال۹۸: - بیماری به اسم کرونا اومده سرعت سرایتش خیلی بالاس چیکار کنیم؟»، «ماسک بزن دست‌هات هم بشور! سال ۹۹: -کرونای انگلیسی اومده چند برابر وحشی‌تر از کرونای قبلی، الان چیکار کنیم؟»، «دوتا ماسک بزن دستاتو هم دوبار بشور»، «‏خبر رسیده در استان خوزستان کرونای انگلیسی در‌حال جولان دادنه؛ لامصب این انگلیسیا حتی ویروسشون هم اول سراغ مناطق نفت خیز میره!»، «‏چرا این کرونای انگلیسی اولین بار در شهر‌های کوچک هر استان دیده میشه؟ مگه چند نفر از این شهرها بین‌المللی کار میکنن؟»، «‏امیدوارم این کرونای انگلیسی آخریش باشه! دستگاه تنفسی من توان ماسک سوم رو نداره واقعاً!»، «‏به به کرونای ایرانی. انگلیسی برزیلی چیه دیگه؟ ما خودمون کرونامذگان داریم»، «‏قرنطینه‌ ‎خوزستان هم برای قطع زنجیره شیوع در خوزستان حیاتیه، هم برای کاهش سرعت شیوع واریانت انگلیسی در کل کشور. خوزستان پر از شرکت‌های نفتیه که نفراتشون تو کل کشور می‌چرخن. کارفرمای ما امروز از تهران رفته اهواز، فردا می‌ره کیش پیش بچه‌های ما که یکشنبه میان دفتر تهران پیش ما.»، «‌‎کرونا در ‎خوزستان بدجوری منتشر شده آمارها در امیدیه و ماهشهر هم تکان دهنده است. خبری از ‎واکسیناسیون که نیست چرا دولت با قرنطینه و تعطیلی دو هفته‌ای خوزستان موافقت نمی‌کند؟ مجمع نمایندگان هم که غیرقابل دسترسی هستند لااقل شما با دولت رایزنی کنید.»، «‏آنقدر ادارات دولتی در ‎خوزستان را تعطیل نکردید که تقریباً اکثر مدیران دولتی هم بیمار و در قرنطینه هستند. ظرفییت بیمارستان‌ها تکمیل است، کادر درمان فرسوده. خوزستان را قرنطینه و تعطیل کنید. کاملاً تعطیل کنید»، «‌‏آقای ‎وزیر بهداشت می‌خواهی مدیر کل مرده شورخانه نباشی؟ به ‎نمایشگاه گردشگری و امثالهم مجوز نده.»


پایان مجله فیلم؟

خبرهایی که درباره قطع همکاری هوشنگ گلمکانی و عباس یاری نویسنده و منتقد قدیمی سینما و از بنیانگذاران مجله فیلم با این مجله منتشر شد بازتاب زیادی میان کاربران شبکه‌های اجتماعی داشت. خیلی‌ها از خاطرات‌شان با این مجله و خواندن آن نوشتند و خیلی‌ها هم دلیل این اتفاق را بررسی کردند: «‏مرحوم ‎مسعود مهرابی با وجود اختلاف و مشکل، در بدترین روزهای کاغذ و بی‌توجهی مخاطب، با همراهی دو یار دیگر‌ش؛ ‎عباس یاری و ‎هوشنگ گلمکانی، مجله فیلم را زنده نگه داشت. حالا، مطمئنم اگر بود، تنش از رفتار نامحترم پسرش با یارانش می‌لرزید.اعتبار یک خانه به صاحب‌خانه‌ا‌ش است»، «‏من هم از آن مشترک‌های مجله فیلم‌ بودم که -چون پست مجله را دیر می‌آورد- مجله را می‌خریدم و از اغلب شماره‌ها دو تا داشتم. اما از دعوای صاحب تازه مجله با دو همکار قدیمی چیزی نمی‌دانم. از جزئیات اختلاف مرحوم مهرابی با همکاران هم مطلع نیستم. پس بهتر است سکوت کنم و حرف مفت نزنم.»، «‏آخرین باری که مجله فیلم خریدید کی بود؟»، «مجله فیلم» هم به خاطره‌ها پیوست»، «‏در فرهنگی که عمر شراکت سالم اندازه یک ماه عسل است و یک نشان تجاری تا پایان عمر بنیانگذارش دوام دارد و وارثان هر کدام با عنوان «این مکان شعبه دیگری ندارد» با نامی مشترک شعبه‌های «اصل» باز می‌کنند، مجله فیلم ۳۸ سال با مدیریتی ثابت دوام آورد که نهایتاً دچار همان معضل «شعبه اصل» شد»، «‏اگر اجازه می‌دهید عرض کنم که رسانه «هم» صنعت است. مرگ رسانه‌ها را نباید دراماتیک کرد، هر چند دلمان برای ‎مجله فیلم تنگ می‌شود»، «‏مجله فیلم با تأخیر می‌رسید اهواز؛ حس و حال اون روزهای اول ماه که بابا مأموریت می‌رفت تهران و وقتی برمی‌گشت یک مجله فیلم همراه خودش می‌آورد و من روی مبل گوشه خونه مجله رو می‌بلعیدم.»، «‏آه و فغانی که از بسته شدن ‎مجله فیلم راه افتاده، داره آقایان گلمکانی و یاری رو به سمت اشتباه تأسیس یک مجله‌ جدید می‌بره. اولاً دوران فعلی، دوران مجله کاغذی نیست. ثانیاً دیدیم که اگرچه نام ‎ماهنامه فیلم اسپانسر داشت اما فعالیت در فضای مجازی به نوع دیگری از تفکر نیاز دارد»، «‏لذت محض حین خوندن فقط دوران نوجوانی در شهرستانی ابری با شماره جدید مجله فیلم. دیگه هیچ خوندنی اون حس رو نداد.»، «‏فکر می‌کنم اینترنت با تمام امکاناتش، قدرت و نفوذ مجله‌ای مثل فیلم رو هر سال می‌کاست تا امروز. نمی‌دونم پشت پرده چه گذشته اما شکست و نابودی مجله فیلم عجیب نبود. گذشت دورانی که برای خواندن نقد فیلم منتظر می‌موندی تا مجله منتشر بشه. اون اشتیاق برای دورانی بود که بسر آمده.»