اطلاع‌رسانی کرونایی، صدای واحد می‌طلبد

حالا بیش از یک سال است که ایرانیان همچون همه مردم جهان درگیر ویروس همه گیر کرونا هستند و هر روز خبرهای ناخوش درگذشت هموطنان خود را رصد می‌کنند و امیدوارند با تدابیر مختلف و از جمله تهیه واکسن از شر این ویروس منحوس خلاص شده یا حداقل از تبعات جانی و اقتصادی و روانی آن کاسته شود. اواخر بهمن  1398 بود که ورود کرونا به ایران رسماً تأیید شد. از آن زمان برای مواجهه با این معضل ملی، ستاد ملی مقابله با کرونا با حضور نمایندگانی از نهادهای مختلف تشکیل شد و رهبر معظم انقلاب هم چند باری به مناسبت‌هایی بر پیروی از تصمیمات این ستاد کارشناسی تأکید کردند.
ستاد مقابله با کرونا قاعدتاً با این هدف تشکیل شد که امر مهم و کارشناسی مواجهه با این بیماری همه گیر و البته اطلاع‌رسانی درباره آن یک چارچوب رسمی و هماهنگ داشته باشد تا از پراکنده گویی‌ها و تصمیم‌ها و اقدامات جزیره‌ای پرهیز شود. اساساً حضور نمایندگانی از نهادهای مختلف در این ستاد هم ناظر بر همین تجمیع اطلاعات، برآوردها، آسیب‌ها و کارشناسی‌ها بود تا در حقیقت برای مقابله با این بیماری یک صدای واحد رسمی در کشور وجود داشته باشد. بتدریج اما با میدان‌داری فضای مجازی مردم هر روز شاهد کلیپ‌ها و خبرها و پیام‌های مختلفی بودند که شیوه‌های مختلف پیشگیری و مقابله با کرونا را رسانه‌ای می‌کرد. همزمان برخی تحرکات و اقدامات از سوی برخی چهره‌ها یا جریان‌ها هم دیده می‌شد که صحنه مبارزه با کرونا را میدان تسویه حساب‌های جناحی و سیاسی کرده یا با ادعاهای خودساخته غیر علمی و گاهی به‌نام طب فلان و بهمان در مسیر اعتبارزدایی از ستاد ملی مقابله با کرونا حرکت کردند.
 با این همه و البته با وجود نقدهای دلسوزانه‌ای که نسبت به عملکرد این ستاد ملی وجود داشته، آنچه مشهود است اینکه ستاد یاد شده نیز تمام هم و غم خود را با توجه به امکانات و مقدورات صرف مقابله با این ویروس عالم‌گیر کرده است. اینکه به هر حال با وجود سنگ اندازی‌های بیرونی و تأثیرات سوء تحریم‌ها، وضعیت بهداشتی کشور سرو سامان یافته و نسبت به تهیه اقلام بهداشتی و تجهیزات مرتبط بر خلاف هفته‌ها و ماه‌های اولیه، مشکل حادی وجود ندارد، همه نشانه‌هایی است از مؤثر بودن اقدامات ستاد ملی مقابله با کرونا.
با وجود این و با گذشت بیش از یک سال از تجربه مواجهه با کرونا و علی‌رغم اطلاع رسانی‌های مختلف از سوی ستاد، به‌نظر می‌رسد وجود مراکز متعدد اطلاع‌رسانی که هر روز به سلیقه شخصی یا اقتضای نهادی خاص به خبررسانی و توصیه‌های مختلف می‌پردازند، از یک سو سردرگمی مردم را در پی داشته و از سویی دیگر نقض غرض فلسفه تشکیل ستاد ملی مقابله با کرونا است!
از آنجا که هم تصمیم سازی‌ها درباره کرونا و هم تبعات آن متوجه همه کشور است، می‌طلبد و اساساً فلسفه تشکیل ستاد ملی هم همین است که اطلاع‌رسانی درباره هر رویداد یا تصمیم ناظر بر این موضوع از یک مرکز واحد صادر شود. در غیر این صورت و در شرایطی که الان با آن روبه رو هستیم این تعدد مراکز اطلاع‌رسانی هم به اعتبار ستاد ملی خدشه وارد می‌کند و آن را از اعتبار می‌اندازد و هم سردرگمی مردم در برابر پیشنهادات و اقدامات توصیه شده را استمرار می‌بخشد.
در حقیقت این قابل دفاع نیست همزمان با آنکه متن جلسات ستاد ملی مقابله با کرونا و اظهارات رئیس جمهوری، در رسانه‌ها منتشر می‌شود و آقای علیرضا رئیسی، سخنگوی ستاد هم بعد از هر جلسه درباره رویدادها یا تصمیم‌های جدید اطلاع‌رسانی می‌کند، شاهد آن باشیم که مثلاً خانم سیما سادات لاری سخنگوی وزارت بهداشت هم در کنار آقای کیانوش جهانپور سخنگوی سازمان غذا و دارو به امر اطلاع‌رسانی مبادرت می‌ورزند. کار البته به همینجا ختم نمی‌شود، چرا که آقای علیرضا زالی رئیس ستاد مقابله با کرونای تهران به همراه آقای محسنی بندپی استاندار تهران هم در امر اطلاع‌رسانی کرونایی مشارکت دارند همچنانکه خود آقای سعید نمکی وزیر بهداشت هم در این میان دستی بر آتش دارد بماند که مثلاً آقای علیرضا وهاب‌زاده مشاور وزیر هم به یک مرکز اطلاع‌رسانی تبدیل شده و در کنار همه اینها اطلاع رسانی‌های متخصصانی مثل خانم مینو محرز و مسعود مردانی و... را هم داریم. به این لیست می‌توان رؤسای دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور را هم اضافه کرد. چنین وضعیتی حتماً با اصل تشکیل ستاد ملی مبارزه با کرونا و ضرورت داشتن صدای واحد در امر اطلاع‌رسانی مغایرت دارد و می‌طلبد که تدبیری ناظر بر رفع آن اندیشید. آنچه مهم است اینکه اطلاع‌رسانی و آگاهی بخشی شفاف و منظم و سازماندهی شده برای پرهیز از عادی‌انگاری و جلوگیری از نگرانی بیهوده و غیر واقعی مردم صورت گیرد. ناگفته نماند که در این پراکنده گویی‌ها کرونایی، گاهی برخی نامه‌ها یا گپ و گفت‌ها در ستاد ملی یا وزارت بهداشت هم به رسانه‌ها درز پیدا می‌کند که بر تشویش و نگرانی‌های مردم می‌افزاید.