هنرمندان، هدایت کنندگان سلیقه هنری مردم
محمدرضا چراغعلی
موسیقیدان، آهنگساز و تنظیمکننده موسیقی
با نگاه و بررسی برنامههای مختلفی که تحت عنوان استعدادیابی درکشورما برگزارمی شود خواهید دید، خوانندههایی که برگزیده شدهاند و استعدادهایی که نفرات اول تا سوم این گونه برنامهها بودهاند، هیچ گاه نتوانسته و این توفیق را نداشتهاند که بهعنوان یک سوپراستار موسیقی معرفی شوند. شاید تولید چنین برنامههایی از نگاه یک تهیه کننده تنها ایجاد یک برنامه شاد و مفرح است تا مخاطبان بیشتری جذب رسانه شوند و در کنار آن با دریافت آگهیهای بازرگانی بیشتر از این طریق بتوانند درآمدزایی داشته باشند. واقعیت این است تولید چنین برنامههایی هیچ گاه در راستای نگاه حمایتی و درجهت دلسوزی یک جوان هنرمند شکل نگرفته است. تولید چنین برنامههایی با عنوان تلنت شو یا استعدادیابی که بهصورت رادیویی یا تلویزیونی برگزار میشود در همه جای دنیا مورد اقبال و توجه مردم قرار گرفته و مخاطبان بی شماری را به خود جذب کرده است بخصوص نسل جوان موسیقی که علاقه به دیده شدن دارند. اما دلیل این استقبال در کشور ما شاید به این سبب باشد که جوانان ما رسانه ای برای ارائه کارهای خود ندارند بنابراین وجود چنین برنامههایی میتواند پل ارتباطی برای معرفی هنرشان باشد تا بلکه مورد اقبال تهیه کنندهای قرار بگیرند و روی آنها سرمایهگذاری شود. بهعنوان مثال درمسابقه رادیویی «یک- دو صدا» که علاقه مندان به گویندگی، اجرا، بازیگری و خوانندگی درآن شرکت میکنند و دومین فصل آن در سال جدید برگزار میشود و من نیز داور این برنامه در بخش خوانندگی هستم، بسیار مورد استقبال مردم قرار گرفته است وجوانان بسیارخوب و با استعدادی شرکت کردهاند که شاید هیچ گاه تصورنمی کردید این تعداد استعداد درخشان هنری درکشورما وجود داشته باشد و به نظرم از چنین برنامههایی میتوان حداقل 5 تلنت یا استعداد برتر را به جامعه معرفی کرد. منتهی مطلب تعریف ما بهعنوان یک موزیسین از یک خواننده خوب و موفق با آنچه بهعنوان یک خواننده خوب در مارکت و بازار موسیقی معرفی میشود بسیارمتفاوت است و یکی از مشکلاتمان این است در بسیاری از مواقع، خوانندهای که به لحاظ تکنیک و سطح موسیقی فوقالعاده هستند در سلیقه مردم قرار نمیگیرند و خواسته جامعه چیز دیگری است واین نگاه متضاد کمی آزاردهنده است؛ البته ما موزیسینها دراین سالها هیچ گاه برای سلیقه مردم کاری انجام ندادهایم و این سلیقه بهصورت خودجوش در بین آنها شکل گرفته است، درواقع متولی برای تربیت درست سلیقه مردم وجود ندارد واین موضوع موجب شده موسیقی ما هر روز دچار پس رفت شود؛ اما نکتهای که هرگز نباید فراموش کرد این است اگرهنرمندی بخواهد صبر و تأمل کند تا جامعه برایش تصمیم بگیرد باید بگویم شروع نابودی او است.متولیان موسیقی یا هنرمندان باید هدایتگر و تغییردهنده سلیقه جامعه و مردم باشند نه اینکه جامعه روی آنها تأثیر بگذارد. نکته دیگر در مورد استعدادهایی که در این گونه برنامهها معرفی میشوند این است که سرنوشتی ندارند و حمایت نمیشوند واین موضوع مهم بزرگترین مشکل جوانان ما است؛ بهعنوان مثال این جوانان در جشنوارهها یا برنامه های مختلف موسیقی شرکت می کنند وحائز رتبه و مقام هم میشوند اما بعد ازپایان این برنامهها به حال خود رها میشوند و هیچ حمایتی صورت نمیگیرد، نمونه دیگرش برنامه تلویزیونی عصر جدید است که تبلیغات گسترده تلویزیونی را بههمراه داشته اما آیا اتفاق خاصی برای برگزیدگان بخش خوانندگی این برنامه صورت گرفته است؟ با اطمینان میگویم اگر حمایت درستی از جوانها صورت نگیرد براحتی فراموش میشوند و شاید این اتفاق به لحاظ روحی صدمه بسیاری به آنها وارد کند.
جالب است بدانید گاهی این انتظار بهوجود میآید که آهنگسازان حامی این استعدادهای موسیقی باشند این درحالی است که با توجه به شرایط اقتصادی اکنون غیرممکن بوده بهطور مثال هزینه تبلیغات یک تک آهنگ ده برابر تولید آن کار است بنابراین با این اوضاع اقتصادی چگونه میتوان سرمایهگذاری کرد! نکته دیگر اینکه تعداد معدودی شرکت موسیقی در کشورمان وجود دارد که البته این دوستان روی تعداد خوانندههای بسیاری سرمایهگذاری کردهاند که ممکن است یک خواننده دراین بین موفق شود و مورد توجه مخاطب قرار بگیرد. به هر حال از هرکجا که بنگریم و بررسی کنیم تا به امروز نتوانستهایم برنامهریزی درستی برای جوانان داشته باشیم. ناگفته نماند در
سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر که بنده هم حضور داشتم از آقای ریاحی دبیر این دوره از جشنواره خواهش کردم سرنوشت جوانان بعد از برنده شدن در جایزه باربد و دریافت این دیپلم افتخار بسیار مهمتر از دریافت این جایزه است نباید این جوانان به حال خود رها شوند! آیا میدانید برگزیدگان جشنواره موسیقی جوان چه سرنوشتی دارند؟ بهنظر شما آیا سالی یک بار حضور و اجرا در جشنوارهای چون موسیقی فجر برای این جوانان کفایت میکند؟ همه اینها مشکلاتی است که باید بهصورت کارشناسی بررسی شود وگرنه برگزاری چند برنامه و جشنواره اتفاقی خاصی در آینده این جوانان رقم نخواهد زد.
موسیقیدان، آهنگساز و تنظیمکننده موسیقی
با نگاه و بررسی برنامههای مختلفی که تحت عنوان استعدادیابی درکشورما برگزارمی شود خواهید دید، خوانندههایی که برگزیده شدهاند و استعدادهایی که نفرات اول تا سوم این گونه برنامهها بودهاند، هیچ گاه نتوانسته و این توفیق را نداشتهاند که بهعنوان یک سوپراستار موسیقی معرفی شوند. شاید تولید چنین برنامههایی از نگاه یک تهیه کننده تنها ایجاد یک برنامه شاد و مفرح است تا مخاطبان بیشتری جذب رسانه شوند و در کنار آن با دریافت آگهیهای بازرگانی بیشتر از این طریق بتوانند درآمدزایی داشته باشند. واقعیت این است تولید چنین برنامههایی هیچ گاه در راستای نگاه حمایتی و درجهت دلسوزی یک جوان هنرمند شکل نگرفته است. تولید چنین برنامههایی با عنوان تلنت شو یا استعدادیابی که بهصورت رادیویی یا تلویزیونی برگزار میشود در همه جای دنیا مورد اقبال و توجه مردم قرار گرفته و مخاطبان بی شماری را به خود جذب کرده است بخصوص نسل جوان موسیقی که علاقه به دیده شدن دارند. اما دلیل این استقبال در کشور ما شاید به این سبب باشد که جوانان ما رسانه ای برای ارائه کارهای خود ندارند بنابراین وجود چنین برنامههایی میتواند پل ارتباطی برای معرفی هنرشان باشد تا بلکه مورد اقبال تهیه کنندهای قرار بگیرند و روی آنها سرمایهگذاری شود. بهعنوان مثال درمسابقه رادیویی «یک- دو صدا» که علاقه مندان به گویندگی، اجرا، بازیگری و خوانندگی درآن شرکت میکنند و دومین فصل آن در سال جدید برگزار میشود و من نیز داور این برنامه در بخش خوانندگی هستم، بسیار مورد استقبال مردم قرار گرفته است وجوانان بسیارخوب و با استعدادی شرکت کردهاند که شاید هیچ گاه تصورنمی کردید این تعداد استعداد درخشان هنری درکشورما وجود داشته باشد و به نظرم از چنین برنامههایی میتوان حداقل 5 تلنت یا استعداد برتر را به جامعه معرفی کرد. منتهی مطلب تعریف ما بهعنوان یک موزیسین از یک خواننده خوب و موفق با آنچه بهعنوان یک خواننده خوب در مارکت و بازار موسیقی معرفی میشود بسیارمتفاوت است و یکی از مشکلاتمان این است در بسیاری از مواقع، خوانندهای که به لحاظ تکنیک و سطح موسیقی فوقالعاده هستند در سلیقه مردم قرار نمیگیرند و خواسته جامعه چیز دیگری است واین نگاه متضاد کمی آزاردهنده است؛ البته ما موزیسینها دراین سالها هیچ گاه برای سلیقه مردم کاری انجام ندادهایم و این سلیقه بهصورت خودجوش در بین آنها شکل گرفته است، درواقع متولی برای تربیت درست سلیقه مردم وجود ندارد واین موضوع موجب شده موسیقی ما هر روز دچار پس رفت شود؛ اما نکتهای که هرگز نباید فراموش کرد این است اگرهنرمندی بخواهد صبر و تأمل کند تا جامعه برایش تصمیم بگیرد باید بگویم شروع نابودی او است.متولیان موسیقی یا هنرمندان باید هدایتگر و تغییردهنده سلیقه جامعه و مردم باشند نه اینکه جامعه روی آنها تأثیر بگذارد. نکته دیگر در مورد استعدادهایی که در این گونه برنامهها معرفی میشوند این است که سرنوشتی ندارند و حمایت نمیشوند واین موضوع مهم بزرگترین مشکل جوانان ما است؛ بهعنوان مثال این جوانان در جشنوارهها یا برنامه های مختلف موسیقی شرکت می کنند وحائز رتبه و مقام هم میشوند اما بعد ازپایان این برنامهها به حال خود رها میشوند و هیچ حمایتی صورت نمیگیرد، نمونه دیگرش برنامه تلویزیونی عصر جدید است که تبلیغات گسترده تلویزیونی را بههمراه داشته اما آیا اتفاق خاصی برای برگزیدگان بخش خوانندگی این برنامه صورت گرفته است؟ با اطمینان میگویم اگر حمایت درستی از جوانها صورت نگیرد براحتی فراموش میشوند و شاید این اتفاق به لحاظ روحی صدمه بسیاری به آنها وارد کند.
جالب است بدانید گاهی این انتظار بهوجود میآید که آهنگسازان حامی این استعدادهای موسیقی باشند این درحالی است که با توجه به شرایط اقتصادی اکنون غیرممکن بوده بهطور مثال هزینه تبلیغات یک تک آهنگ ده برابر تولید آن کار است بنابراین با این اوضاع اقتصادی چگونه میتوان سرمایهگذاری کرد! نکته دیگر اینکه تعداد معدودی شرکت موسیقی در کشورمان وجود دارد که البته این دوستان روی تعداد خوانندههای بسیاری سرمایهگذاری کردهاند که ممکن است یک خواننده دراین بین موفق شود و مورد توجه مخاطب قرار بگیرد. به هر حال از هرکجا که بنگریم و بررسی کنیم تا به امروز نتوانستهایم برنامهریزی درستی برای جوانان داشته باشیم. ناگفته نماند در
سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر که بنده هم حضور داشتم از آقای ریاحی دبیر این دوره از جشنواره خواهش کردم سرنوشت جوانان بعد از برنده شدن در جایزه باربد و دریافت این دیپلم افتخار بسیار مهمتر از دریافت این جایزه است نباید این جوانان به حال خود رها شوند! آیا میدانید برگزیدگان جشنواره موسیقی جوان چه سرنوشتی دارند؟ بهنظر شما آیا سالی یک بار حضور و اجرا در جشنوارهای چون موسیقی فجر برای این جوانان کفایت میکند؟ همه اینها مشکلاتی است که باید بهصورت کارشناسی بررسی شود وگرنه برگزاری چند برنامه و جشنواره اتفاقی خاصی در آینده این جوانان رقم نخواهد زد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه