بیست‌وهفتمین دوره بازی‌های المپیک تابستانی به میزبانی شهر سیدنی از اواخر شهریور سال 1379 و با حضور بیش از 10 هزار ورزشکار زن و مرد از 199 کشور از جمله ایران آغاز شد. المپیک سیدنی به‌دلیل برگزاری در آخرین ماه‌های سال 2000 به‌عنوان «بازی‌های هزاره» هم شناخته می‌شود. ایران در این دوره از بازی‌ها با 35 ورزشکار در 13 رشته ورزشی شرکت کرده بود. در جودو 3 ورزشکار در دوچرخه سواری 2، در تیراندازی یک، در وزنه‌برداری 6، در تکواندو 2، در دوومیدانی یک، در شنا یک، در تنیس روی میز یک، در کشتی فرنگی3، در کشتی آزاد 8، در سوارکاری یک و در قایقرانی هم یک ورزشکار تیم المپیک ایران را تشکیل می‌دادند.
در بازی‌های سیدنی ایران در مجموع با کسب 3 مدال طلا و یک برنز به مقام بیست‌وششم دست یافت. از اتفاقات مهم این دوره می‌توان به شکسته شدن طلسم مدال‌آوری در رشته وزنه‌برداری از سوی حسین توکلی (مدال طلا) و همچنین شکسته شدن رکورد جهان و المپیک از سوی حسین رضا‌زاده، اشاره کرد. در بازی‌های سیدنی حسین رضازاده با ثبت رکورد 472 کیلوگرم، رکورد جهان و المپیک را شکست و به برتری شوروی سابق در دسته 105+ کیلوگرم پایان داد. در این دوره از بازی‌ها وزنه‌برداری ایران با کسب دو طلا و یک مقام چهارمی (کوروش باقری) موفق‌ترین رشته ورزشی المپیکی ایران نام گرفت. در این بین کاروان کشتی ایران (فرنگی و آزاد) که با 10 ورزشکار راهی این بازی‌ها شده بود، ضعیف روی تشک ظاهر شد و در نهایت علیرضا دبیر تنها مدال آور کشتی ایران بود که طلای المپیک را به گردن آویخت و پرچم کشورمان را در سالن کشتی به اهتزار درآورد. مسئولان ورزش ایران روی تیم ملی کشتی آزاد ایران که با ترکیبی کامل و قدرتمند در المپیک سیدنی حضور یافته بود؛ حساب ویژه باز کرده بودند ولی تیم تنها به یک مدال طلا اکتفا کرد. بهنام طیبی به‌علت کاستن وزن خود، طلایی به‌دلیل مشکلش در فن کمر درکمر، بی‌انگیزگی حیدری، ناداوری در حق امیر خادم، قرعه بد توکلیان و... دلایل ناکامی تیم کشتی ایران بود؛ در واقع علیرضا دبیر آبروی کشتی ایران را در المپیک سیدنی با مدال طلای خود خرید.
المپیک سیدنی به جز سه مدال طلا برای ایران با یک برنز ارزشمند هم همراه بود؛ مدالی که هادی ساعی آن را کسب کرد. بازی‌های سیدنی اولین دوره‌ای بود که هادی ساعی راهی المپیک می‌شد؛ بازی‌هایی که اگر چه دستاوردش برای او یک برنز بود ولی به جهان تکواندو ورزشکاری باهوش و مبارز را معرفی کرد که در دو المپیک بعدی یعنی آتن 2004 و پکن 2008 با دو مدال طلا به یکی از پرافتخارترین ورزشکاران این رشته ورزشی در جهان بدل شد.

سال 1379 برای شعر و ادبیات ایران سال نحسی است، روزگاری که در بهارش هوشنگ گلشیری (16 خرداد) درگذشت، در گرمای تابستانش (2مرداد) احمد شاملو جان باخت و پاییزش (3 آبان) برگریزان زندگی شاعر «کوچه» فریدون مشیری بود.
هوشنگ گلشیری ۱۶ خرداد ۱۳۷۹ در 62 سالگی درگذشت. او از برجسته‌ترین نویسندگان معاصر ایرانی و سردبیر مجله کارنامه بود. منتقدان ادبی گلشیری را از تأثیرگذارترین داستان ‌نویسان قرن اخیر کشور می‌دانند که نوشته‌هایش با رمان کوتاه شازده احتجاب (در اواخر دهه 40) به اوج رسید و برایش شهرتی بسیار به همراه داشت؛ متنی که یکی از قوی‌ترین داستان‌های ایرانی محسوب می‌شود. هوشنگ گلشیری سال‌های بسیاری در اصفهان آموزگار بود، سپس بین سال‌های 1353 تا 1357 به دعوت بهرام بیضایی در دانشکده هنرهای زیبای تهران، استاد شد. او بعد از انقلاب و در میانه جنگ تحمیلی از سال 1362 جلسات هفتگی داستان خوانی و نقد داستان را راه‌اندازی کرد و در این جلسات نویسندگان جوانی را آموزش داد. گلشیری عضو کانون نویسندگان ایران و از بنیانگذاران حلقه ادبی جنگ اصفهان بود. هوشنگ گلشیری در کنار نویسندگی سال‌های بسیاری هم روزنامه نگاری کرد و با نشریات متعددی همچون آدینه، دنیای سخن، ماهنامه ادبی کارنامه و... همکاری داشت. او بر اثر ابتلاء به بیماری مننژیت که نخستین نشانه‌های آن از پاییز ۱۳۷۸ پدیدار شده بود در بیمارستان ایران‌مهر درگذشت و در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
پایان شاعر سپید
46 روز بعد از مرگ هوشنگ گلشیری، امامزاده طاهر کرج باردیگر میزبان پیکر یکی  دیگر از بزرگان شعر و ادب فارسی بود؛ این بار احمد شاملو؛ شاعر پرآوازه داخلی و جهانی ایران؛ قصه گوی «دختران نه نه دریا» و شاعر عاشقانه‌های بسیار. شاعری که خود گفته بود: «اندوه اش/ غروبی دلگیر است/ در غربت و تنهایی/هم چنان که شادی اش/ طلوع همه آفتاب هاست.» و با مرگش غروبی گسترده را بر دل هزاران، هزار دل باخته‌اش به جای گذاشت.
احمد شاملو 21 آذر سال 1304 در تهران متولد شد و متخلص به الف. بامداد و الف. صبح بود. او شاعر، فیلم‌ساز، روزنامه‌نگار، پژوهشگر، مترجم، فرهنگ‌نویس و از دبیران اصلی کانون نویسندگان ایران بود. او در خانواده‌ای نظامی بزرگ شد و پدرش از افسران ارتش بود. شهرت اصلی شاملو به‌خاطر نوآوری در شعر معاصر فارسی و سرودن گونه‌ای شعر است که با نام شعر سپید خوانده می‌شود. وی در سال ۱۳۲۵ با نیما یوشیج ملاقات کرد و تحت تأثیرش به شعر نیمایی روی آورد؛ اما نخستین بار در شعر «تا شکوفه سرخ یک پیراهن» که در سال ۱۳۲۹ با نام «شعر سفید غفران» منتشر شد، وزن را رها کرد و به‌صورت پیشرو سبک نویی را در شعر معاصر شکل داد. او علاوه بر شعر، فعالیت‌هایی مطبوعاتی، پژوهشی و ترجمه‌هایی شناخته‌ شده بسیاری دارد. مجموعه کتاب «کوچه» او یکی از بزرگ‌ترین آثار پژوهشی در باب فرهنگ عامه مردم ایران شناخته می‌شود که البته در زمان حیاتش تنها تعدادی از جلدهایش منتشر شد. احمد شاملو 2 مرداد سال 1379 در 75 سالگی درگذشت.آیدا همسر احمد شاملو در گفت‌و‌گویی درباره روزهای آخر زندگی او گفته است: «احمد در بخش پنج بیمارستان بستری بود و گلشیری در بخش سه. ما آخرین روزهای گلشیری را شاهد بودیم. یکی دو بار برای دیدن گلشیری رفتم اتاقش. با فرزانه طاهری همدرد شده بودیم. نه فرزانه می‌دانست به من چه بگوید و نه من می‌دانستم به او چه بگویم که تسلای خاطری باشد. فقط دست‌های همدیگر را می‌فشردیم و به هم نگاه می‌کردیم. این مرگ‌ها شاملو را کشت. مرگ گلشیری، مرگ ساعدی، مرگ هوشنگ طاهری… می‌دیدم که احمد دارد از درون ویران می‌شود و در خودش فرو می‌ریزد؛ وگرنه از نظر جسمی خیلی قوی و محکم بود. فکر هم نمی‌کردیم ما را ترک کند؛ این رنج از دست دادن‌ها بود که او را از ما گرفت. با خود می‌گفتم شاملو سال‌های سال کنار ما خواهد بود. نقشه‌ها کشیده بودم. آرزوها داشتم. شاملو هیچ‌وقت مرگ‌اندیش نبود. همیشه انگیزه داشت؛ ولی دیگر می‌گفت کار تمام است و زمان رفتن رسیده…»
شاعر کوچه
نحسی سال 1379 برای ادبیات و شعر ایران در پاییز هم ادامه داشت و 3 آبان فریدون مشیری شاعر بزرگ ایران هم در 74 سالگی درگذشت. او 30 شهریور 1305 در تهران خیابان عین الدوله به دنیا آمد. بعد از تحصیل در ۱۸ سالگی در وزارت پست و تلگراف مشغول به کار شد و  تا سال 1357 در این مجموعه مشغول به کار بود. البته مشیری همزمان با این کار در دانشگاه تهران و در رشته ادبیات ادامه تحصیل داد و با مطبوعات و روزنامه‌ها همکاری می‌کرد. مشیری از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۱ مسئول صفحه شعر و ادب مجله روشنفکر بود. او همچنین مسئولیت صفحه شعر و ادب مجله سپید و سیاه را نیز برعهده داشت و با مجله سخن به سردبیری پرویز ناتل خانلری همکاری می‌کرد. فریدون مشیری سرودن شعر را از نوجوانی و تقریباً از پانزده سالگی شروع کرد. اولین مجموعه شعرش با نام تشنه طوفان در ۲۸ سالگی با مقدمه محمدحسین شهریار و علی دشتی در سال۱۳۳۴ به چاپ رسید. او همچنین علاقه و توجه بسیاری به موسیقی داشت و همین شد که طی سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ عضویت شورای موسیقی و شعر رادیو را پذیرفت و در کنار هوشنگ ابتهاج (سایه)، سیمین بهبهانی و عماد خراسانی سهمی مهم در پیوند شعر و موسیقی داشت و اشعار و نگاهش به غنی شدن برنامه گل‌های رادیو کمک بسیاری کرد. مشهورترین شعر مشیری که دلبستگان بسیاری دارد عاشقانه «کوچه» است که در اردیبهشت ۱۳۳۹ در مجله «روشنفکر» چاپ شد.
فریدون مشیری سال‌ها از بیماری رنج می‌‌برد و در بامداد روز جمعه ۳ آبان ‌ماه درگذشت. وی در قطعه 88 بهشت زهرا آرمیده است.

 تهیه و تنظیم:حسن مجیدی

پدر جغرافیای ایران درگذشت


استاد عباس سحاب [متولد 3 دی ۱۳۰۰در روستای فم در شهرستان تفرش] پدر جغرافیای ایران پس از ۷۹ سال عمر پربار و پرتلاش در اعتلای دانش جغرافیا و نقشه کشی ایران، به علت کهولت سن و بیماری قلب، یکشنبه شب[۱۴فروردین ۱۳۷۹] در بیمارستان مدرس تهران درگذشت. عباس سحاب بنیانگذار چاپ نقشه در بخش خصوصی کشور، نخستین تولید کننده کره جغرافیایی به زبان فارسی و مؤلف و ناشر ده‌ها اطلس و نقشه جغرافیا و رهرو پرتلاش پژوهش در حوزه جغرافیا بود.آخرین اثر استاد عباس سحاب تاریخ ۶۰سال کارتوگرافی ایران و اطلس ۱۴قرن هنر اسلامی است که تا آخرین روزهای حیات پربار خود عاشقانه آن را دنبال می‌کرد. مهندس عباس سحاب بنیانگذار علم جغرافیا و کارتوگرافی و نقشه کشی نوین در ایران و پیشکسوت تاریخ تحول کارتوگرافی در ایران بود و آخرین بازمانده نسل کارتوگرافان صاحب سبک جهان.
روزنامه ایران- سه‌شنبه 16 فروردین 1379

بزرگترین میدان گازی خشکی کشور کشف شد

بزرگترین میدان مستقل و درون ساحلی گاز شیرین کشور با ذخیره گازقابل استحصال ۴۴۵ میلیارد مترمکعب (معادل ۵/ ۱۵تریلیون فوت مکعب) و بیش از ۲۴۰ میلیون بشکه مایعات گازی کشف شد.
مهندس بیژن زنگنه وزیرنفت، روز گذشته در گفت‌و‌گو با خبرگزاری جمهوری اسلامی گفت: ارزش ذخایر میدان گازی «تابناک» با فرض قیمت هر بشکه مایعات گازی ۲۰دلار و هریک میلیون بی.تی.یو گاز معادل ۷۵ سنت، حدود ۵/۱۶ میلیارد دلار است.کشف این میدان بزرگ گازی توسط متخصصان و کارشناسان مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران صورت گرفته است.عملیات حفاری چاه اکتشافی میدان گازی تابناک در نیمه دوم سال 1377 آغاز و تاعمق ۳۳۴۵ مترحفاری شد. عملیات حفاری، ارزیابی ذخایر مخزن و آزمایش‌ها ظرف مدت ۱۴ ماه انجام شد. کشف میدان گازی تابناک با هزینه ۳۰ میلیارد ریال صورت گرفت و کمک بزرگی به توسعه منطقه جنوب استان فارس خواهد کرد. توان تولید گاز طبیعی این میدان۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ میلیون فوت مکعب و مایعات گازی آن ۲۴ تا ۳۲هزار بشکه در روز است. برداشت از میدان گازی تابناک برای مدت ۳۰سال برنامه‌ریزی شده است و عملیات اجرایی بهره‌برداری از آن در نیمه دوم سال‌جاری آغاز می‌شود.
زنگنه با ابراز امیدواری از اینکه بهره‌برداری از این میدان گازی مستقل در سال ۱۳۸۱ آغاز شود، افزود: توسعه دومیدان گاز شیرین «وراوی» و شانول» که در همین منطقه هستند به همراه میدان تابناک در سال‌جاری به مناقصه گذشته خواهد شد. توسعه میادین نفت و گاز مشترک برای وزارت نفت در اولویت نخست است، اما به‌دلیل اینکه نوع گاز میدان گازی تازه کشف شده شیرین است و احتیاج به احداث پالایشگاه ندارد، توسعه این میدان به‌دلیل کم هزینه بودن در اولویت قراردارد.
روزنامه ایران- پنجشنبه 18 فروردین 1379

طالبان مسیر رود «هیرمند» را تغییر داد

در حالی که مسئولان وزارت نیرو از خشک شدن رود هیرمند به‌دلیل کمی بارش صحبت می‌کنند، برخی از آگاهان از بستن آب این رودخانه توسط افغانستان و تعویض مسیر آن صحبت به میان آورده‌اند.خشکسالی بی‌سابقه‌ای در حال حاضر منطقه جنوب و جنوب شرقی کشور و بویژه استان سیستان و بلوچستان را فراگرفته است که علت اصلی این خشکسالی قطع آب رود هیرمند است.
بنا بر این گزارش، مسئولان وزارت نیرو و دست اندرکاران امور آب کشور، علت قطع آب رود هیرمند را کاهش بارش در منطقه عنوان کرده به گونه‌ای که به گفته آنها آبریز حوزه رود هیرمند به‌صورت کامل خشک شده و تأمین آب منطقه با مشکل مواجه شده است.
در حالی کمبود بارندگی در منطقه و خشک شدن حوزه آبریز رود هیرمند در کشور مطرح می‌شود که برخی از کارشناسان خبر از ساخت سد و بهره‌برداری بیشتر افغانستان از آب این رودخانه، همچنین تغییر مسیر رود هیرمند می‌دهند.یک مقام آگاه در این زمینه، گفت: «تغییر وضعیت آب و هوایی و به تبع آن کاهش بارندگی مشکلی است که چند سالی منطقه را در برگرفته است ولی طی ۳۰ سال گذشته در سال‌هایی که بارش در منطقه در حد صفر هم بوده، آب این رودخانه قطع نشده است. با بررسی‌های صورت گرفته، قطع آب رود هیرمند به‌دلیل ذخیره بیشتر آب در پشت سد «کجکی» در افغانستان و تغییر مسیر این رود توسط افغانستان است.وی افزود: طی چند سال گذشته ساخت و سازهایی در این منطقه توسط افغانستان صورت گرفته که از سوی کارشناسان و مسئولان کشورمان نادیده گرفته شده به‌طوری که تا چند وقت پیش حتی از تغییر مسیر این رود اطلاعی نداشتیم.در بازدیدی که اخیراً از منطقه انجام شده و همچنین تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مسیر آب این رود در برخی از نقاط توسط افغانستان منحرف شده است به‌طوری که اصلاً آبی وارد حوزه آبریز ایران نمی‌شود.در حال حاضر آبریز رود هیرمند به حوزه آبی کشورمان به‌طور کامل خشک شده است، این در حالی است که هنوز اقدام جدی از سوی دست اندرکاران امور آب کشور صورت نگرفته است و مسئولان تنها عدم بارش را به‌عنوان علت خشکسالی ذکر می‌کنند.رودخانه هیرمند در افغانستان ۱۱۰۰ کیلومتر طول دارد و از کوه‌های «بابایغما» در مناطق مرکزی افغانستان سرچشمه می‌گیرد و استفاده از آب این رودخانه براساس توافقنامه‌ای که در سال ۱۳۵۱ میان ایران و افغانستان به امضا رسیده، انجام می‌شود. بنا بر این توافقنامه، از آب موجود رودخانه هیرمند ۲۲ مترمکعب در ثانیه به‌عنوان «حقابه» سهم ایران است. بنابر این گزارش، سد کجکی ساخته شده روی این رودخانه ۱۰۰ متر ارتفاع دارد و حجم ذخیره آب پشت آن سه میلیارد متر مکعب است. با قطع آب هیرمند، تأمین آب شرب زمین‌های کشاورزی منطقه سیستان و تأمین علوفه و آب مورد نیاز دامداری‌ها و تأمین آب آشامیدنی بیش از ۴۰۰ روستا که فاقد لوله کشی آب هستند با مشکل مواجه شده است.بنابر برآوردهای کارشناسان کشاورزی، از ۱۲۰ هزار هکتار زمین کشاورزی در این منطقه امسال ۷۰ هزار هکتار زیر کشت رفته بود که ۸۰ تا ۱۰۰ درصد محصولات این زمین ها بر اثر خشکسالی نابود شده است. در حال حاضر بحران آب در منطقه زابل به‌دلیل وابستگی زیاد این منطقه به آب های سطحی رود هیرمند شدت گرفته است و به گفته دست اندرکاران، روند مهاجرت از این منطقه و روستاهای حاشیه آن شدید شده است.
روزنامه ایران- دوشنبه 12 اردیبهشت 1379

آغاز یک بحران
زاینده رود خشک شد
رودخانه زاینده رود براثر کاهش نزولات جوی و بروز پدیده خشکسالی خشک شد و اقلیم طبیعی تالاب بین‌المللی گاوخونی در نقطه پایانی این رودخانه نیز نزدیک به نابودی کامل است. به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی، در حال حاضر بستر خشک رودخانه زاینده رود نمایان شده است و در صورت استمرار خشکسالی در زمستان امسال، ذخیره‌سازی آب در سد زاینده رود برای سال آینده امکانپذیر نخواهد بود. به گفته مسئولان و کارشناسان آب منطقه‌ای اصفهان، کاهش نزولات جوی و بروز پدیده خشکسالی در دو سال گذشته سبب کاهش بی‌سابقه ذخیره موجود آب در حوزه آبی زاینده رود طی ۳۰ سال گذشته شده است. بنابر اعلام سازمان آب منطقه‌ای اصفهان با اولویت تأمین آب آشامیدنی و بخش صنعت هم اکنون برنامه‌های سه مرحله‌ای صرفه‌جویی و ذخیره آب موجود در پشت سد زاینده رود در دست اجرا است. اجرای برنامه یاد شده و تنظیم خروجی آب سد زاینده رود در شهریورماه امسال سبب کاهش «دبی»[حجم آب] رودخانه و در نتیجه خشک شدن زاینده رود در شهر اصفهان شده است. خشک شدن زاینده رود در حالی صورت گرفته است که قطع آب ورودی رودخانه زاینده رود و بروز بحران کم آبی در طول ۲ سال گذشته، اقلیم طبیعی تالاب جهانی «گاوخونی» در نقطه پایانی این رودخانه را نیز به نابودی کامل نزدیک کرده است.
روزنامه ایران- سه‌شنبه 8 شهریور 1379