کارگردان تهمینه میلانی . در سینماهای تهران و شهرستان ها

    از وسایل نقلیه عمومی استقاده کنیم

27 شهریور سال 1385 در تاریخ روز مهمی برای ایران است، زیرا سفر نخستین ایرانی به فضا محقق شد و انوشه انصاری نام خود را به‌عنوان نخستین فضانورد ایرانی و نخستین فضاگرد زن در جهان ثبت کرد. او در بیست و یکم شهریورماه ۱۳۴۵ در مشهد به دنیا آمد . 18 ساله بود که به همراه خانواده‌اش به امریکا مهاجرت کرد. او مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی الکترونیک و علوم رایانه (EECS) از دانشگاه جورج میسیون دریافت کرد و در دانشگاه جورج واشینگتن در رشته مهندسی الکترونیک کارشناسی ارشد گرفت. انصاری در حوزه فناوری مشغول به کار بوده و رئیس انجمن گردانندگان شرکت فناوری ارتباط از راه دور (TTI) است. انصاری علاقه بسیار زیادی به ایران و زادگاهش مشهد دارد تاجایی که وقتی در سال 2017 به‌عنوان نماینده اصغر فرهادی قرار شد در مراسم اسکار شرکت کند روی لباس خود، نقشه‌ای از شهر مشهد را چاپ کرده بود.۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ (۸ مه ۲۰۰۶)، سازمان فضایی روسیه به‌طور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری به‌عنوان اولین زن گردشگر فضایی در یکی از پروازهای فضاپیمای سایوز، به مدار زمین سفر خواهد کرد.
 سفر او پس‌ از رد صلاحیت دایسوکه انوموتو، داوطلب ژاپنی به دلایل پزشکی، جلو افتاد. فضاپیمای سایوز حامل انوشه انصاری، فرمانده روسی میخاییل تیورین و مهندس پرواز اسپانیایی- امریکایی، مایکل لوپز الگریا صبح روز دوشنبه ۲۷ شهریور سال 1385 (6 روز بعد از تولد 40 سالگی اش) از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شد. 2 روز پس از قرار گرفتن در مدار زمین، فضاپیمای سایوز ۲۹ شهریور (۲۰ سپتامبر ۲۰۰۶) به ایستگاه بین‌المللی فضایی ملحق شد. انوشه انصاری 9 روز در ایستگاه فضایی حضور داشت و در طول این مدت تلاش کرد با نوشتن خاطرات و روزنوشته‌ها، دیگران را در تجربه منحصر به فردش سهیم کند. او 9 روز در ایستگاه فضایی اقامت داشت و در این مدت در تحقیقات و آزمایش‌هایی همچون پژوهش درمورد علل کم ‌خونی و تأثیر تغییرات ماهیچه‌ای بر کمردرد فضانوردان، تأثیر تشعشعات فضایی روی فضانوردان ساکن در ایستگاه بین‌المللی فضایی و گونه‌های میکروبی که در آن ایستگاه پرورش داده شده‌اند، شرکت کرد. مایکل لوپز آلگریا، فضانورد همراه او در گفت‌وگویی با شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان از انوشه انصاری به‌عنوان فردی فعال نام برده که در طول سفرش در آزمون‌های علمی متفاوتی با دیگر فضانوردان همراهی و همکاری کرده است. سازمان فضایی ایران در سال 1385 از سفر انصاری به فضا استقبال کرد و در بیانیه‌ای نوشت: «این زن دانشمند و علاقه‌مند ایرانی با اراده بزرگ و بلند، تلاشی را آغاز کرده است که افق‌های جدیدی به روی بشریت خواهد گشود. پرواز ایشان به ایستگاه بین‌المللی به‌عنوان تنها جایگاه استقرار انسان در فضا، افتخاری بس غرور‌آمیز برای تمام ایرانیان خواهد بود اما نباید تأثیر شگرف خدمات و فعالیت‌های ایشان در رونق فعالیت‌های فضایی در مقیاس عمومی و در سطح بین‌المللی را فراموش کرد.»البته انوشه انصاری به‌عنوان گردشگر و با پرداخت 20 میلیون دلار به مدار زمین و ایستگاه فضایی رفت. خود او درباره پرداخت این پول و سؤالات بسیار زیادی که پرسیده بودند این مبلغ را از کجا آورده است، نوشت: «پول من از کجا آمده؟ به شما می‌گویم. از کار سخت، از ریسک‌هایی غیرقابل باور و فداکردن خیلی از چیزها که من و خانواده‌ام برای به‌دست ‌آوردن هدف مشترکمان از دست دادیم. آیا ما حق داریم با پولی که به سختی به‌دست آوردیم چنین کنیم؟ من فکر کنم این اجازه را داشته باشیم! آیا این به معنی آن است که من نسبت به آنچه در جهان اطرافم می‌گذرد بی‌تفاوتم و به آنها اهمیت نمی‌دهم؟ خب اگر این‌طور فکر می‌کنید، بد نیست بیشتر من را بشناسید و خودتان تصمیم بگیرید.»انوشه انصاری به‌همراه برادر همسرش در سال ۲۰۰۳ جایزه ۱۰میلیون دلاری سالانه «انصاری اکس-پرایز» (Ansari X-prize) را بنیان نهاد. هدف از این جایزه تشویق بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری و ورود به بازار سفرهای فضایی است. او پیش از سفرش به فضا نوشت: «شما حاضرید چقدر برای تحقق رؤیاهای خودتان بپردازید؟ آیا رؤیای شما ارزش حقوق یک‌ ماه یا شاید یک سال شما را دارد؟ از دست دادن عضوی از بدنتان چطور؟ آیا ارزش آن را دارد که برای آن بمیرید؟ قیمت واقعی یک‌ رؤیا چقدر است؟ من جوابی برای این ندارم اما فکر می‌کنم پاسخ این پرسش برای هر کسی متفاوت باشد. خود من، همیشه آماده بوده‌ام و هنوز هم هستم که زندگی خودم را برای تحقق رؤیاهایم فدا کنم... حتی اگر می‌دانستم که این سفر هیچ بازگشتی ندارد و یک بلیت یک طرفه خواهد بود، لحظه‌ای در سفرم تردید نمی‌‌کردم.»

در دوره ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد، میدان پاستور تهران میزبان عریضه نویسانی شد که تا پیش از این تنها جلوی کاخ دادگستری و برای نوشتن شکایت و دادخواست‌های مردم جمع می‌شدند اما آن زمان به میدان پاستور هم آمدند تا درخواست‌های بسیار زیاد مردم از رئیس‌جمهوری را هم تایپ شده، تحویل نهاد ریاست جمهوری دهند. در این دوره به دستور احمدی‌نژاد اداره‌ای زیر مجموعه روابط عمومی ریاست جمهوری برای دریافت و دسته‌بندی نامه‌های مردم و بررسی آنها تشکیل شد؛ نامه‌هایی که ریشه آن به سفرهای استانی باز می‌گشت که به‌عنوان یکی از اولویت‌ها و نمادهای اصلی دوران ریاست جمهوری احمدی‌نژاد، شناخته می‌شود. احمدی‌نژاد تنها در یک سال ابتدایی حضورش به‌عنوان رئیس‌جمهوری (تیر 1384 تا پایان خرداد 1385) 15 سفر استانی به‌همراه هیأت دولت به استان‌هایی مانند خراسان جنوبی، ایلام، قم، هرمزگان، بوشهر، لرستان، گلستان، کهگیلویه و بویراحمد، زنجان و سیستان و بلوچستان داشت. او در طول دوران ریاست جمهوری خود بیش از 100 سفر استانی داشت. در جریان دور اول سفرهای استانی احمدی‌نژاد، بیش از 2 میلیون و 200 هزار نامه از سوی مردم به رئیس‌جمهوری داده شد که مهم‌ترین درخواست‌های نویسندگان نامه‌ها، کمک و حمایت مالی و شغلی بوده است.
این سفرها منتقدان بسیاری هم در هر دو جناح سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا داشت، فعالان سیاسی که این اقدام را «حرکتی پوپولیستی» می‌خواندند و معتقد بودند که با سفر دو سه روزه رئیس‌جمهوری به شهری و وعده اصلاح شرایط بدون بررسی و اقدامات کارشناسی و با کلنگ زنی‌های بی‌شمار، کاری پیش نخواهد رفت. تیر ماه سال 1385 یعنی حدود یک سال بعد از شروع سفرهای استانی، احمد توکلی نماینده اصولگرا و رئیس وقت مرکز پژوهش‌های مجلس درباره معایب سفرهای استانی گفت:«دولت هر ۱۵ روز یک بار خارج از مسائل کلان کشور به امور فردی معطوف و وقت گرانبهای هیأت دولت صرف مسائل جزئی می‌شود. این سفرها بشدت انتظارات را بالا می‌برد و شکاف را بیشتر می‌کند و مردم همواره منتظر می‌مانند.»
اما روزنامه کیهان در گزارشی با حمایت از سفرهای استانی احمدی‌نژاد نوشت: «از همان شروع به کار دولت نهم، سفرهای استانی رئیس‌جمهوری و هیأت دولت نیز آغاز شد و قطعاً ناظران منصف و مردمی که مستقیماً واقعیت‌ها را دیده‌اند، این سفرها را به جهت اثرات خاص آن در حوزه‌های مختلف برای مردم و نظام، از ابتکارات و شاه بیت نوآوری‌های این دولت می‌دانند. اما هنوز تعداد این سفرها به اندازه انگشتان یک دست هم نرسیده بود که برخی‌ها زبان به تخریب سفرهای استانی دولت گشودند... مخالفین در رسانه‌های خود سفرهای دولت را سفرهایی پرهزینه و صرفاً تبلیغاتی عنوان کردند و تصور می‌کردند که روند ادامه این سفرها متوقف شود. زمان زیادی نگذشت که پوچی این ادعا به اثبات رسید...»وعده‌های اجرایی نشده هیأت دولت و رئیس‌جمهوری در سفرهای استانی تا جایی بالاگرفت که در نهایت سازمان بازرسی کل کشور در سال 1389 به موضوع ورود کرد و رئیس این سازمان از تهیه گزارشی در این باره خبر داد. مصطفی پورمحمدی رئیس سازمان بازرسی کل کشور، اردیبهشت 1389در نشست خبری درباره این سفرها گفت:«سفرهای استانی دولت در حال تعقیب است تا گزارش کاملی از این سفرها تهیه شود. مصوبات سفر تعهدات بیشتر و خارج از توان دولت است که در اندازه توان مالی و محدوده زمانی تعیین شده نیست و اغلب این مصوبات روی زمین می‌ماند و با تأخیر پروژه‌ها مواجه می‌شود. با بررسی دریکی از وزارتخانه‌ها و با توجه به بودجه واگذارشده برای تحقق مصوبات سفر، می‌بینیم در این وزارتخانه نیاز به 31 سال زمان است.» او همچنین از مردم خواست:«چون انجام برخی مصوبات سفر در مدت زمان‌های تعیین شده مقدور نیست؛ مردم باید مطالبات اجتماعی خود را از دولت کاهش دهند در غیر این صورت مشکل در مدت زمان اجرای آنها پیش می‌آید.»
عباس عبدی تحلیلگر سیاسی هم در نقد سفرهای استانی سال‌های ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد گفته است:«سفرهای استانی بعد از رسیدن به قدرت باید معطوف به حل مشکلات مردم باشد اما واقعیت این است که سفرهای استانی نمی‌تواند مشکلات مردم را حل کند چرا که اگر این ‌طور بود باید بهترین دوره این مملکت دوره احمدی‌نژاد می‌بود. شما چطور می‌خواهید کار کنید؟! شما بیست دقیقه، یک ساعت، اصلاً بگویید ۲ روز به یک منطقه سفر کنید، چطور در این مدت می‌خواهید به مشکلات آن منطقه پی‌ ببرید؟»

تهیه و تنظیم:حسن مجیدی

صنعتى مَرد مجسمه و نقاشى درگذشت

استاد على اکبر صنعتى مجسمه‌ساز و نقاش برجسته، صبح دیروز [یکشنبه 13 فروردین 1385] در سن 90 سالگى درگذشت.
استاد صنعتى از دو سال پیش به علت سکته مغزى قدرت تکلم خود را از دست داده بود و نیمه چپ بدنش نیز فلج شد. على اکبر صنعتى روز ۱۰ فروردین سال 1295 در شهر کرمان به دنیا آمد. پدرش پس از جنگ جهانى اول بر اثر طاعون درگذشت و مادرش هم به علت تهیدستى به خاطر نگرانى آینده فرزندش، او را به حاج علی اکبر صنعتی‌زاده بنیانگذار پرورشگاه صنعتی کرمان سپرد. صاحب پرورشگاه قصد داشت کودکان تحت سرپرستى خود را به مدرسه بفرستد اما آنها نام خانوادگى نداشتند که نام خانوادگى خود را بر آنها نهاد. صنعتى جوان بعدها در مدرسه کمال‌الملک تهران هنر را بیشتر آموخت و سرکلاس اساتیدى چون حسین طاهر زاده بهزاد ، ابوالحسن صدیقى و محمد حیدریان نشست.از این مجسمه‌ساز و نقاش که از مؤسسان موزه مردمى میدان امام خمینى(ره) است آثارى نظیر مجسمه‌هاى مرد زندانى، زن بینوا، کمال‌الملک، سوته دلان، گاندى و نیز تابلوهاى موزائیکى از سنگ و تابلوهاى رنگ و روغن به جاى مانده است. استاد صنعتى در زمستان سال گذشته در آیین بزرگداشت نام‌آوران عرصه‌هاى مختلف کشور در شمار منتخبان فرهنگستان هنر قرار گرفت.
روزنامه ایران- دوشنبه 14 فروردین 1385

تولید سوخت هسته ای در کشور
ایران، عضو جدید باشگاه اتمی شد

پس از یک شبانه روز انتظار براى شنیدن خبر مهمى که رئیس جمهور وعده آن را داده بود، دیروز [سه شنبه 22 فروردین 1385] محمود احمدى نژاد در اجتماع بزرگ بلند پایگان ایرانى و خارجى در مشهد حضور یافت و خبر دستیابى ایران به قدرت غنى سازى در مقیاس آزمایشگاهى را اعلام کرد.ایران در چارچوب یک پروژه تحقیقاتی با تزریق گاز به سانتریفیوژهای سایت نطنز غنای مورد نیاز برای نیروگاه های هسته ای را به دست آورده و به کشورهای  هسته ای جهان پیوسته است. رئیس  جمهوری  گفت که روز 20 فروردین ماه سال جاری، چرخه تولید سوخت هسته ای درمقیاس آزمایشگاهی کامل شد واورانیوم باغنای مورد نیاز برای  نیروگاه های  هسته ای به دست جوانان ایرانی
 تولید شده است .                                      
روزنامه ایران- چهارشنبه 23 فروردین 1385

ایران به جمع 8 کشور شبیه‌ساز پیوست

نخستین گوسفند شبیه‌سازی در منطقه خاورمیانه، اندکی پس‌ازتولد درشامگاه چهارشنبه یازدهم مرداد 1385 تلف شد.علی‌منتظری رئیس جهاددانشگاهی در جمع خبرنگاران گفت: گوسفند متولد شده، ماده بود و فقط 5 دقیقه دوام آورد.وی گفت: به‌خاطر اثبات تولد این گوسفند از طریق شبیه‌سازی به انتشار خبر آن مبادرت نکردیم اما پس ‌ازاثبات علمی این دستاورد بزرگ، بافت‌ها و اجزای این گوسفند برای تحقیق در اختیار مراکز تحقیقاتی و علمی کشور قرار می‌گیرد.رئیس جهاددانشگاهی گفت: حدود هشت کشور، از دانش‌لازم برای شبیه‌سازی حیوانات برخوردارند که با تولد این گوسفند در پژوهشکده رویان، ایران به جمع کشورهای برخوردارازاین دانش نوین پیوست.                                
روزنامه کیهان - یکشنبه 15 مرداد 1385

بیستون جهانی شد

پرونده  مجموعه تاریخی بیستون، روز پنجشنبه ۲۲ تیر در اجلاس سی‌ام کمیته  میراث جهانی یونسکو مطرح و ثبت آن به اتفاق آرا تصویب و به عنوان میراث فرهنگی بشر ثبت شد.
محدوده  بیستون با یک هزار و ۶۵۰ هکتار وسعت و حریم ۳۶ هزار هکتاری، ارزش‌های تاریخی، طبیعی و زیست محیطی متنوعی دارد. وجود طولانی‌ترین کتیبه  حجاری شده در بیستون و رمزگشایی خط میخی در جهان با استفاده از این کتیبه، محوطه تاریخی بیستون را در جهان بی‌نظیر کرده است؛ اما آنچه بیستون را در جهان معرفی می کند، کتیبه  بزرگ داریوش است که به ۵۲۰ سال پیش از میلاد تعلق دارد.آثاری که در پرونده  بیستون برای ثبت در فهرست میراث جهانی معرفی شده‌اند، شامل کتیبه  بیستون، مجسمه هرکول، فرهاد سنگ‌تراش، بنای ساسانی، کاروانسرای ایلخانی، کاروانسرای بیستون، نقش برجسته بلاش، محوطه تاریخی پارتی و سراب بیستون هستند که به عنوان عرصه تاریخی با مرکزیت کتیبه بیستون پیشنهاد شده اند. بیست وهشت اثر ثبت شده در محدوده بیستون قرار دارند و کاوش‌های باستان‌شناسی این محدوده، سابقه سکونت در دشت بیستون را به ۷۰ هزار سال پیش برده که در این دوره، زندگی به صورت متوالی جریان داشته است. تاکنون مجموعه‌های تاریخی چغازنبیل (دوراونتاش)، تخت جمشید (پارسه، پرسپولیس) و میدان نقش جهان (میدان امام) هر سه در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۳۵۸ ، مجموعه تاریخی تخت سلیمان در تاریخ ۱۴ تیرماه ۱۳۸۲ ،پاسارگاد و منظر تاریخی و فرهنگی ارگ بم (پس از زلزله) هر دو در تاریخ ۱۶ تیرماه ۱۳۸۳ و گنبد سلطانیه در تاریخ ۲۴ تیرماه ۱۳۸۴ از ایران در فهرست میراث جهانی ثبت شده‌اند.
روزنامه همشهری- شنبه ۲۴ تیر ۱۳۸۵

ایران به تولید آب سنگین دست یافت

مجتمع تولید آب سنگین اراک به‌عنوان یکی از شاخص‌های دانش هسته‌ای، امروز با  حضور دکتر محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهوری به بهره‌برداری رسید.این پروژه نقش بسزایی در ارتقای علمی و دانشگاهی کشور و همچنین صنایع داخلی دارد و نشانگر رشد و ارتقای دانش فنی نیروهای متخصص ایرانی است.
مجتمع تولید آب سنگین اراک که ساخت آن از سال 1377 آغاز شده است، دارای مصارف پزشکی بوده و تأثیرات چشمگیری در کنترل سرطان و بیماری ایدز دارد و به‌عنوان خنک‌کننده و کندکننده رآکتورهای آب سنگین هسته‌ای استفاده می‌شود .در حال حاضر حدود هشت کشور دارای چنین فناوری هستند که جمهوری اسلامی ایران نیز به آنها پیوست.
روزنامه اطلاعات - شنبه 4 شهریور 1385