اعلام روز ارتش اوج درایت و دوراندیشی امام راحل

امیر سرتیپ علی حاجیلو
ارشد نظامی ارتش در منطقه شمال غرب کشور
آن زمان که دشمنان آگاه و دوستان نادان بر انحلال ارتش اصرار می ورزیدند،نامگذاری یک روز به نام ارتش در هفته‌های اول پس از پیروزی انقلاب از سوی رهبر فقید انقلاب امام خمینی(ره) خط بطلانی بر تمامی توطئه‌ها علیه تمامیت ارضی و امنیت کشور بود و موقعیت ارتش را تحکیم و مهیای نقش‌آفرینی در ناآرامی‌های ایجاد شده از طرف جدایی‌طلبان و 8 سال دفاع مقدس کرد.برای پی بردن به‌دلیل نامیده شدن 29 فروردین به نام روز ارتش از طرف حضرت امام(ره) لازم است مروری کوتاه بر نقش ارتش در تاریخ شکل‌گیری انقلاب اسلامی در زمان شاه داشته باشیم.
قبل از انقلاب، سه قدرت برای مالکیت و تصاحب ارتش فعالیت داشتند. اول امریکایی‌ها، چون ایران در منطقه دارای موقعیت استراتژیک بود و به لحاظ اینکه آخرین نقطه بحری و خشکی آسیا بوده و تنگه هرمز را در اختیار داشت، تلاش می‌کردند در ایران پایگاهی را ایجاد و ارتش ایران را به‌عنوان ژاندارم و حافظ منافع خود در اختیار داشته باشند. لذا با نفوذ زیادی که در ژریم شاه داشتند بر آن بودند که بر نیروهای سه‌گانه ارتش اثرگذار باشند و در این جهت تلاش می‌کردند تا زیرساخت و شکل‌گیری ارتش ایران را به شکل غربی و امریکایی در بیاورند.از سوی دیگر شوروی همزمان تلاش می‌کرد که نفوذ امریکا را در منطقه کمرنگ کرده و اقداماتی هم در زمینه نفوذ افراد وابسته به خود در ارتش ایران داشته باشد. تا آنجا که برخی از فرماندهان گردان‌هایی که مسئولیت حفاظت از شاه را بر عهده داشتند از عوامل نفوذی بودند.در مقابل این دو جریان، نیروهای مذهبی بودند که با هدف خارج کردن ارتش از نفوذ سلطه‌گران و استعمار غرب و شرق درصدد بودند، ارتش در خدمت ایران و برای ملت ایران باشد. از این‌رو شهید قرنی از سال 1338با حضرات آیات عظام میلانی، طالقانی و دکتر شریعتی، در ارتباط بودند و افراد برجسته‌ای همچون؛ شهید نامجو، شهید شهرام‌فر و شهید کلاهدوز را نیز جذب کرده بودند. این فعالیت توانسته بود هسته‌های مقاومتی را درون ارتش شکل بدهد و اعلامیه‌ها و نشریات و دستورات حضرت امام(ره) را بین نیروهای مورد اطمینان در بدنه ارتش پخش کند. این تلاش در بدنه ارتش و افراد مذهبی پایگاه داشت.از این رو حضرت امام(ره) و اهدافش برای ارتشی‌ها شناخته شده و دارای نفوذ بسیار خوبی در ارتش بود. امام نیز متقابلاً شناخت نسبتاً خوبی از ارتش داشت. به گونه‌ای که پیش از پیروزی انقلاب وقتی از ایشان می‌پرسند، مقابله ارتش با مردم در دفاع از رژیم چگونه خواهد بود؟ می‌فرماید: «با شناختی که از پیکره ارتش ایران دارم بعید می‌دانم در حفاظت از رژیم شاه مقابل مردم بایستد و این اتفاق نخواهد افتاد.» و تأکید می‌کند: «اگر انقلابی در ایران شکل بگیرد ارتش در کنار مردم قرار خواهد گرفت نه در مقابل مردم.»اینگونه هم شد و ارتش در جریان انقلاب اسلامی با هدایت‌های حضرت امام(ره) در سرپیچی از فرامین رژیم شاه، به پیروزی رسید. همه ما بیعت تاریخی نیروی هوایی ارتش ایران در 19 بهمن 1357 با حضرت امام را به یاد داریم که چه ضربه هولناکی بر پیکر رژیم پهلوی وارد کرد.پس از پیروزی انقلاب هم سه گروه مخالف ماندن ارتش برای انقلاب بودند. گروه اول؛ همان سلطنت‌طلب‌ها بودند که ارتش را به زعم خودشان برای این به‌وجود آورده بودند که از رژیم و نظام شاهنشاهی دفاع کنند نه از انقلاب اسلامی.
گروه دوم؛ گروه‌های مخالفین و معاندین و جدایی‌طلبان بودند که با ماندن ارتش مخالف بودند. متأسفانه گروه سوم، دوستان ناآگاه سیاسی بودند که بعضاً در دولت موقت پست داشتند. این سه گروه، مخالف ماندن ارتش در فضای جمهوری اسلامی و انقلاب بودند و هجمه بسیار سنگینی را برای انحلال ارتش شروع کرده بودند. بعد از پیروزی انقلاب، حضرت امام(ره) شهید قرنی را به‌عنوان رئیس ستاد مشترک ارتش منصوب کردند که خود یک اقدام دوراندیشانه و قابل تحسین از ایشان بود.این مجموعه اقدامات بسیار نسنجیده‌ای انجام دادند که داشت به انحلال ارتش می‌انجامید. در این مقطع، حضرت امام(ره) با درایت و دور‌اندیشی و احساس خطر از سوی دشمنان دانا و نادان، 29 فروردین را به‌عنوان روز ارتش جمهوری اسلامی نامگذاری کردند و با این اعلام در اصل موجب مأیوس شدن دشمنان ایران شدند. این کار بزرگ امام(ره) تمامی طرح‌های افرادی را که نقشه انحلال ارتش را در سر می‌پروراندند نقش بر آب کرد.  سال‌ها بعد همگان به درایت حضرت امام(ره) در این ارتباط پی برده و شاهد نقش‌آفرینی ارتش در 8سال دفاع مقدس بودند.